Het diepste verdriet om de zwartste beslissing

Cultuur
door Admin
vrijdag, 08 oktober 2010 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Op een vroege februari-ochtend in 1963, haar kinderen sliepen nog, benam dichteres Sylvia Plath zichzelf het leven. Ze wist dat de nanny zo zou komen en zich over haar zoontje en dochtertje zou ontfermen. Hun ontbijt had ze klaargezet. Ze legde haar hoofd in de oven en sloot voorgoed haar ogen. Ze werd niet ouder dan dertig.
De Amerikaanse Plath, schrijfster van het wereldberoemde The Bell Jar, was in een bittere echtscheiding verwikkeld met haar man Ted Hughes, een zeer gevierd Brits dichter. Deze laatste zou in later werk wel refereren aan haar dood, maar gaf ogenschijnlijk nooit uiting aan zijn eigen emoties, wat hem nog wel eens harde verwijten opleverde. Dat beeld van Hughes lijkt te kantelen nu een journalist van de New Statesman een nog ongepubliceerd gedicht heeft gevonden in Hughes' archief. In het pijnlijk ontroerende gedicht beschrijft Hughes hun laatste ontmoeting 'What happened that night, your final night?' en zijn ontreddering bij het bericht van haar dood. 
Later zou ook de vrouw voor wie Hughes Plath verliet, zelfmoord plegen. En vorig jaar beroofde Plath's zoon, Nicholas Hughes, zich op 47-jarige leeftijd eveneens van het leven. Meer kunstenaarsfamilies met gekwelde zielen beschrijft Joost Zwagerman deze week in Vrij Nederland in een artikel over Vincent van Gogh, die niet de enige patiënt in zijn familie was. Als andere voorbeelden verwijst hij naar de familie van Virginia Woolf en naar de Hemingways, waar eveneens meerdere mensen de zwartste beslissing namen.