The Rise of the Reborns

In de National Portrait Gallery in London hield een vrouw tijdens een prijsuitreiking een baby in haar armen. Dat is niet zo vreemd. Ze wiegde hem en ondersteunde zijn hoofdje, maar iets klopte niet. Het kindje bewoog niet. Pas als je dichtbij kwam, zag je dat het geen levende baby was. De 'moeder' was de fotograaf Rebecca Martinez, die de Reborn gebruikte voor haar project preTenders. Ze heeft 4 jaar lang mensen met deze poppen gefotografeerd.

Reborns nemen sinds 6-7 jaar een bijzondere plaats in in de cultuur: het zijn onmiskenbaar kunstwerken. Voor sommigen verzamelaars zijn het poppen, voor enkelen betekenen ze meer: een herinnering aan een kind of een vervanging van een kind en anderen vinden het gewoon gezellig om een baby in huis te hebben. In China hebben mensen door het 1-kind-beleid vaker zonen en nemen ze graag een nep-dochtertje erbij. Ze kunnen ook gebruikt worden in verpleegtehuizen: demente ouderen vinden het heerlijk om de 'kindjes' te wiegen. Een vrouw verloor haar kindje na 16 weken zwangerschap. Ze wilde weten hoe de baby eruit zag, maar was bang om hem te zien. Dus liet ze een pop van een foetus maken en droeg die 3 weken met zich mee. Dat hielp haar bij het afscheid nemen, zei ze.

Inmiddels gaan ze gepaard met een hele industrie, webfora, beurzen, wereldwijde export, aanverwante producten, zoals op maat gemaakte babykleding, meubilair, etc. Voor € 100,- kun je via e-bay al een rudimentair exemplaar kopen, maar laatst werd er in de UK eentje verkocht voor € 13.000,-.

Bron(nen): The Guardian preTenders