Na een paar mooie dagen zonder sneeuw en ijs hoop ik, en waarschijnlijk velen met mij, steeds weer dat deze strenge winter eindelijk achter de rug is. Als ik dan op een ochtend wakker wordt, de gordijnen opzij schuif en zie dat er die nacht tóch weer een vers pak sneeuw is gevallen, zie ik mijn zorgvuldig opgebouwde hoop snel verdwijnen. Iets van gelijke strekking lezen we in de Financial Times Deutschland. 'Zo, dus u dacht dat de crisis voorbij was?' begint Wolfgang Münchau zijn column. De schuldencrisis in Griekenland is een acuut probleem, maar het is zeker niet het enige dat er speelt. Zodra Griekenland in een neerwaartse spiraal geraakt is de kans groot dat zijn staatsbankroet de ene na de andere Europese bank in zijn kielzog mee sleurt. Zelfs een klein staatsbankroet is een enorme bedreiging voor het globale financieële systeem.
Na de bevriezing van de geldmarkt in 2007 en de openlijke kredietcrisis die begon met de ondergang van Lehman Brothers een jaar later, kunnen we ons een derde grote financiële crisis niet meer veroorloven. Het ingrijpen van de staat heeft ervoor gezorgd dat de banken kunnen blijven voortbestaan. Als de ondergang van de Griekse staat enige grote Europese banken mede ten onder laat gaan, zitten we wederom in een situatie waarop regeringen moeten bijspringen om de banken te redden. En van welk geld moet dat nog gebeuren als beleggers hun vertrouwen in staatsobligaties verliezen? De enige manier waarop regeringen een vertrouwensprobleem van beleggers kunnen omzeilen is geld bij te drukken en daarmee spaargeld te onteigenen. Maar dat zal in Europa niet kunnen gebeuren. Uitgesloten, volgens Münchau. Het is te hopen dat de overeenkomst die de Europese leiders hebben bereikt om Griekenland uit het slop te trekken, effect heeft. Tot nu toe zakt de euro alleen maar verder weg ten opzichte van de dollar. Europa wil Griekenland wel te hulp komen, maar (terrecht) niet met belastinggeld. De nieuwe topman van Goldman Sachs, Erik Nielsen, heeft het Europese plan al vergeleken met het steunplan voor banken van Amerika's toenmalige minster van Financiën Hank Paulson (tweede link). Die kondigde een plan aan van 700 miljard dollar, maar de markt reageerde lauwtjes vanwege de vele onduidelijkheden die het plan omgaven.
Na de bevriezing van de geldmarkt in 2007 en de openlijke kredietcrisis die begon met de ondergang van Lehman Brothers een jaar later, kunnen we ons een derde grote financiële crisis niet meer veroorloven. Het ingrijpen van de staat heeft ervoor gezorgd dat de banken kunnen blijven voortbestaan. Als de ondergang van de Griekse staat enige grote Europese banken mede ten onder laat gaan, zitten we wederom in een situatie waarop regeringen moeten bijspringen om de banken te redden. En van welk geld moet dat nog gebeuren als beleggers hun vertrouwen in staatsobligaties verliezen? De enige manier waarop regeringen een vertrouwensprobleem van beleggers kunnen omzeilen is geld bij te drukken en daarmee spaargeld te onteigenen. Maar dat zal in Europa niet kunnen gebeuren. Uitgesloten, volgens Münchau. Het is te hopen dat de overeenkomst die de Europese leiders hebben bereikt om Griekenland uit het slop te trekken, effect heeft. Tot nu toe zakt de euro alleen maar verder weg ten opzichte van de dollar. Europa wil Griekenland wel te hulp komen, maar (terrecht) niet met belastinggeld. De nieuwe topman van Goldman Sachs, Erik Nielsen, heeft het Europese plan al vergeleken met het steunplan voor banken van Amerika's toenmalige minster van Financiën Hank Paulson (tweede link). Die kondigde een plan aan van 700 miljard dollar, maar de markt reageerde lauwtjes vanwege de vele onduidelijkheden die het plan omgaven.
POPULAIR NIEUWS
Wat zijn de beste microvezel-doekjes?
Premier Rutte geeft lesje geschiedenis aan stamelende Van Houwelingen (FvD)
Vrouw zeult haar dode oom mee naar de bank voor een lening: 'hij is bleekjes'
7 dingen die je mis hebt over hoe mensen over je denken
Yeşilgöz geërgerd over tweet Wilders: 'dit moet echt ophouden'
