Kan Barroso de euro redden?

Demonstranten in Brussel hadden deze week een duidelijke boodschap: de modale werknemer in allerlei landen moet boeten voor de excessen van bankiers en mag nu de rekening betalen. Manuel Barroso, president van de Europese Commissie, is beducht voor oproer en wil er alles aan doen om de financiele huishouding in de verschillende lidstaten weer op orde te krijgen. Daarom maant hij tot bezuinigingen - er moet een nieuwe fiscale discipline komen en hij wil de Commissie meer macht geven om afzonderlijke landen zijn wil op te leggen. Het EU-land dat zijn economie niet wenst te hervormen, kan sancties tegemoet zien. Deze 'economic governance' ziet hij als enige middel om de euro te redden, maar die mening wordt niet door iedereen gedeeld. Critici menen dat Euroraten zo opnieuw hun macht op de afzonderlijke landen verstevingen en wijzen dergelijke ingrepen af. Daar brengt de Europese Commissie tegenin dat de EU niet nog eens een crisis als de Griekse crisis kan hebben. Het bnp van Griekenland is relatief klein, maar wat als een groter land zijn schuldenlast bij de europartners deponeert? Meer zeggenschap in Brussel is zogezien een logisch gevolg van het samenwerkingsverband dat al bestaat.
Het idee is nu dat landen die de hand lichten met afspaken over hun begrotingstekort veel eerder met sancties te maken krijgen dan met Griekenland het geval was. Hoe dan ook: The Economist is tegen; de EU wordt op deze manier gwoon te machtig. Bovendien heb je altijd nog de markten die landen kunnen afstraffen voor onverantwoord beleid - daar zijn niet alleen maar Brusselse scheidsrechters voor nodig.

Bron(nen): The Economist