Het verval en de ondergang van bijna alles en iedereen

Ruim tien jaar geleden, nog voor 9/11, voorspelde Goldman Sachs dat de BRIC-landen (Brazilië, Rusland, India, China) in 2040 in de top-10 van de wereldeconomieën zouden staan. Maar tien jaar later ziet de realiteit er al heel anders uit. Nu het westerse model op z’n gat ligt, gaat de Braziliaanse schrijver-journalist Pepe Escobar van Asia Online op zoek naar het model van de toekomst en maakt hij de balans op van het afgelopen decennium. Hij vraagt zich af waar het met de wereld naar toe gaat.

Voor Europa ziet Escobar het somber in: ‘Tegen 2030 ziet de top-5 er volgens Goldman Sachs als volgt uit: China, VS, India, Brazilië en Mexico. Hallo West-Europa? In Spanje zit zowat de helft van de 16- tot 29-jarigen zonder werk. In Groot-Brittannië oogt het niet veel beter met 20% werklozen in de leeftijdscategorie 16 tot 24 jaar. In Londen is een kwart van de beroepsbevolking werkloos, terwijl in Frankrijk 13,5% van de bevolking met minder dan 1.000 euro per maand moet leven.'

En de Europese leiders? 'De neo-Napoleonistiche Nicolas Sarkozy, de Britse premier David (of Arabia) Cameron, Silvio ("Bunga Bunga") Berlusconi, en Angela ("Dear Prudence") Merkel etaleren naast een gebrek aan verbeelding vooral een opvallende incompetentie.' Toch is de rol van Europa allesbehalve uitgespeeld, als zij het maar slim speelt. ‘Het Avondland kan zijn bondgenootschap met de VS opzij zetten om plaats te maken voor een Euro-Aziatische toekomst. Het kan banden smeden met China, Rusland en India. De zuidelijke landen kunnen betere betrekkingen nastreven met Turkije, het Midden-Oosten, Latijns Amerika en Afrika.’

Ondanks alles blijven volgens Escobar de VS de grootste economie, blijft de dollar de reservemunt en is het Amerikaanse militaire apparaat onbedreigd. ‘Maar het land is overduidelijk in verval, terwijl het heen en weer wordt geslingerd door een verlammend populisme, een gedateerd orthodoxisme en casinokapitalisme. Amerika is een supermacht die zijn politieke en economische verlamming aan de wereld demonstreert en er niet in slaagt om met een succesvolle exitstrategie voor de dag te komen.’ En, besluit Escobar, ‘wanneer het kapitalisme op de intensive care ligt, betalen de kwetsbaarsten de rekening - en die rekening wordt altijd betaald met bloed.’

Bron(nen): Asia Times