Dead Heat
Het televisiedebat vorige week tussen Obama en Romney lijkt de Republikeinse uitdager geen windeieren te hebben gelegd. Voor het eerst sinds oktober vorig jaar heeft Romney weer een minieme voorsprong in de peilingen. Groot nieuws dus, ook in Nederland. “Romney op voorsprong”, kopten verschillende kranten.
Die conclusie is echter voorbarig. Als je de peilingen correct analyseert, kun je maar één conclusie trekken: Obama en Romney staan al meer dan een jaar lang op gelijke hoogte. Kijk maar naar de grafiek op de website van RealClearPolitics, die een gemiddelde publiceert van de belangrijkste peilingen.
Lees hier verder.
Buiten de ‘peilingen’, vind ik het meest opzienbarend dat Obama de rol van ‘underdog’ heeft ingenomen. Waarom?
Het lijkt welhaast doorgestoken kaart. Een niet strijdbare Obama die zich de kaas van het brood laat stelen. De kaas van de midden en lagere klassen wel te verstaan, zodat voor deze mensen niets anders rest dan droog brood – mocht Romney aan de macht komen.
Met de hulp van de media en peilingen, lijkt het welhaast een voldongen feit. America, please prove me wrong!
Eigenlijk is er niets saaiers dan verkiezingen in de VS.
Er zijn al een eeuw lang maar 2 partijen die de dienst uitmaken, je hebt keuze tussen rechts en ultrarechts, ze hebben een onwrikbaar vaste aanhang die elkaar in balans houdt en nog niet op de ander zal stemmen al is hun eigen kandidaat een dementerende talibani.
En de partij met de meeste stemmen wint niet altijd, dankzij het archaische systeem van kiesmannen. En als je je niet geregistreerd hebt een jaar van te voren mag je niet eens stemmen, dus campagne voeren is iets van ambitieuze teenagers die je uit je huis trekken of plat bellen om naar het registratiekantoor te gaan. God mag weten waarom die kids dat doen, staat goed op je cv blijkbaar.
Totdat een lesbische vrouw zich kandideert moeten we die verkiezingen in de VS maar weer laten voor wat het is: gaaaaap.
En dat Obama er na 1 termijn al genoeg van heeft is zeer begrijpelijk.