Morgellons: sluipende epidemie of massahysterie?

Opinie
maandag, 09 mei 2011 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Mensen met de ziekte van Morgellon hebben het gevoel dat minuscule beestjes onder hun huid rondkruipen. De ziekte werd voor het eerst beschreven in 2001 door Mary Leitao toen haar 2-jarig zoontje last kreeg van jeuk die niet weg wilde gaan. Ze ging met het kind naar talloze specialisten, maar ze werd niet serieus genomen, soms werd zelfs gezegd dat ze het syndroom van Munchhausen by proxy had (een psychische ziekte waarbij een moeder haar kind ziek maakt om aandacht te krijgen van artsen). Mary zette de Morgellons Research Foundation en een website morgellons.org op. De Foundation werd inmiddels benaderd door meer dan 12.000 mensen van over de hele wereld, maar de reguliere geneeskunde ziet Morgellons nog steeds als waanvoorstellingen, meer bepaald een parasietenwaan of parasitofobie.
Sommige mensen hebben niet alleen het gevoel van onderhuids kruipende wezens, maar zien ook een blauw-zwarte waas, voelen minuscule splinters of plukken gekleurde vezels van hun huid, waarvan niet vast te stellen is of ze van dierlijke, plantaardige of minerale oorsprong zijn. Dat werd recent nog bevestigd door een moleculair bioloog tijdens de 4e jaarlijkse Morgellons conferentie in Austin, Texas. Veel mensen zijn ervan overtuigd dat Morgellons gemaakt zijn door aliens en dat ze langzaam maar zeker je organen aantasten en uiteindelijk leiden tot een onvoorspelbare dood. De ziekte heeft ook een behoorlijke impact op je dagelijkse leven. Een man vertelde bv. dat hij altijd een ontsmettende handgel bij zich draagt, 4 keer per dag onder de douche gaat en al zijn kleding naar de stomerij brengt. Veel mensen ontwikkelen een vorm van smetvrees en/of worden depressief.
Volgens medisch specialisten is het massahysterie. Vroeger bleef dat beperkt tot een kleine gemeenschap, maar dankzij internet wist de parasietenwaan zich al snel over de hele wereld te verspreiden. Voor de behandeling adviseren zij het voorschrijven van een goedaardige antiparasitaire zalf om vertrouwen op te bouwen, aangevuld met een antipsychoticum. Een neurologe zegt echter: 'Morgellons patiënten proberen een verklaring te vinden voor symptomen die echt zijn. Ze lijden aan een chronische jeuk aandoening die niet gediagnosticeerd is. En ze worden heel slecht behandeld door het medisch establishment'. Jeuk is eigenlijk een milde vorm van pijn en heeft zijn eigen zenuwnetwerk. Jeuk is een soort neurologisch alarmsysteem, dat je er op wijst dat er een insect op je arm zit bv., maar dat kan ook ontregeld raken.
Bron(nen): The Guardian