De Huilbuien van Rita Verdonk

Ijzeren Rita, ooit gedoodverfd premier, wordt burger. Ze houdt er mee op, want iedereen is tegen haar. „Als de muren konden praten van alle huilbuien die ik de laatste weken heb gehad”, zei ze gisteren over het einde, „dan zouden ze heel veel te vertellen hebben.” Ze is drie keer minister geweest. Ze was tweede op de kandidatenlijst van de VVD. Ze werd verkozen tot politicus van het jaar. En ze leidde een nieuwe partij die volgens peilingen in haar hoogtijdagen kon rekenen op 26 zetels.Ze begon Trots op Nederland, liet zichzelf fotograferen achter een stevig roer, wilde als eerste vrouw premier van Nederland worden. Maar het zat haar niet mee. Een stroom van weglopers, beledigingen, rechtszaken, geldgebrek en geruchtmakende uitspraken volgde. En het meest pregnante probleem: de partij bemachtigde vorig jaar geen enkele zetel in de Tweede Kamer.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen nog wel: zestig raadsleden in 38 gemeenten. Daarvan zouden er elf zijn opgestapt. Dag Rita. We hebben genoten zolang het duurde