'De grote kladderadatsch roetsjt op ons af, en Rutte zegt: O, was ik erbij?'

Sheila Sitalsing verbaast zich in de Volkskrant over Mark Rutte die te midden van een grote crisis niet verder komt dan: 'Wat ze ook afspreken, het geldt niet voor ons.' En nu moet Mark Rutte plots. De natie toespreken, zeggen waar het heen moet, met ons, met de euro en met Europa. Grote Verhalen over Europa, vervat in politieke toespraken waar jaren later nog ademloos uit wordt geciteerd, kennen we in Nederland niet. Dat begon al bij Willem Drees, die zich bij de eerste besprekingen over wat ooit een Unie zou worden vooral wild zorgen maakte over de talrijke ongeschoren katholieken in het gezelschap en over de vraag of die toestand ons niet te veel geld zou kosten. Zijn opvolgers deden keurig mee met het Europacircus, maar vergezichten en dromen zijn zaken waarin we geen rijke traditie hebben. Bovendien: niemand vroeg er om.

En nu moet Mark Rutte plots. Hij moet een Groot Verhaal houden. Hij moet 'eerlijk' zijn, iets met vergezichten. De natie toespreken, zeggen waar het heen moet, met ons, met de euro en met Europa.