Overbetrokken ouders: een vorm van misbruik?

Je kent ze wel: de moeders die bij het minste of geringste op hun kind afstormen om te zeggen: 'Gaat het liefje?', die bij een por doen alsof het kind in levensgevaar verkeert, enz.. Zo'n kind schaamt zich kapot natuurlijk, zeker als dat in aanwezigheid van zijn vriendjes gebeurt..

Als ouders willen we onze kinderen beschermen, maar soms gaan we daarin te ver. En dat kan zeer schadelijk zijn voor de ontwikkeling van het kind. Als we ervan uitgaan dat onze kinderen meer nodig hebben dan ze in werkelijkheid doen, ondermijnen hun kunnen en hun zelfvertrouwen. Deze ouders zien niet hoeveel hun kinderen al zelf kunnen en na verloop van tijd, geloven kinderen ook niet meer dat ze het zelf kunnen.

Overbetrokken ouders hebben ook de neiging om hun kind overmatig te prijzen. Het erkennen van positieve kwaliteiten en gedrag is gunstig, maar een kind prijzen om niets heeft een omgekeerd effect. Het compliment verliest zijn waarde en het kind wordt niet geprikkeld om het net iets beter te doen.

Uit een onderzoek in 2011 blijkt dat in de VS 40% van de 18- tot 24-jarigen nog bij hun ouders wonen zonder dat daar economische redenen voor zijn. Het zou heel goed kunnen dat de betutteling in de kinderjaren leidt tot een gebrek aan onafhankelijkheid in de volwassenheid.

Voor overbetrokken ouders is het kind hun (enige) levensvervulling. Ze praten ook bijna over niets anders. Het beste advies is dan 'Get a life!'

Bron(nen): Psychology Today