Felicitaties voor Gadaffi

Zo dadelijk (op 1 september) is Moeammar Gadaffi 40 jaar aan de macht. In 1969 leidde hij als jong officier de coup tegen de toenmalige koning Idriss van Libië en sindsdien zit hij in het zadel. Woede en haat van heel de wereld, sancties, binnenlandse rivaliteiten; hij heeft het allemaal overleefd en is de langstzittende dictator ter wereld. Zelf zegt hij dat hij in een bedoeïnentent is geboren en hij heeft zichzelf weleens de Koning onder de Afrikaanse koningen genoemd. Want het liefst zou hij zien hoe er een Verenigde Staten van Afrika komt met hemzelf aan het hoofd. Behalve militair is Gadaffi ook politicus, want de laatste tijd boekte hij menig diplomatiek succes. Libië bezet een niet-permanente zetel in de VN-Veiligheidsraad en later dit jaar zal Gadaffi de Veiligheidsraad in New York toespreken. Ook maakte hij recentelijk een rondgang langs de belangrijke leiders van de G8. Het is eigenlijk knap hoe hij het terroristische aanzien van zijn land heeft weten te zuiveren, want nog niet zo heel lang geleden werd Libië verdacht van alles was lelijk en gewelddadig was. Intussen is het leven voor de Libiërs beter dan ooit: meer scholing, hogere levensverwachting, minder kindersterfte. Maar, zo schrijft The Economist, als je kijkt naar de enorme olie-inkomsten - per hoofd van de bevoking evenveel als in Saoedie Arabië (in totaal 46 miljard dollar op 6 miljoen mensen) - dan heeft Gadaffi maar weinig goeds aan zijn land toegevoegd. Oké, in de jaren 80 was zijn bewind schrikbarender en despotischer, maar bijna niemand heeft een baan buiten de overheid om. En vermoedelijk 30 procent van de jongeren heeft geen werk. Al 40 jaar lang wordt Libië op een zeer slechte manier bestuurd. En het feit dat 2 van Gadaffi's zoons nu klaar staan om hun vader op te volgen, is in het geheel geen geruststelling.

Bron(nen): The Economist