La rentrée

Alom zitten politici die de macht hebben in de verdrukking; de effecten van de kredietcrisis krijgen zij op hun bord en in dat licht bezien, staat Nicolas Sarkozy er niet eens zo beroerd voor. Het moment dat Frankrijk weer aan het werk moet, is nu aangebroken (la rentrée genaamd) en als het even meezit, hoeft de komende herfst niet persé te ontaarden in eindeloos gestaak. Dat komt toch, omdat Sarkozy een zeker gezag heeft verworven. Hij liet mensen oppakken die al te gewelddadig tegen grote bedrijven te keer gingen die personeel moesten ontslaan - een teken van leiderschap waar Fransen dol op zijn. Ook zijn snelle actie om bankiers hun bonus af te pakken, werd gezien als een heldendaad. En het feit dat hij vlak voor de zomer flauw viel terwijl hij hardliep, gaf hem eindelijk een menselijk trekje. Zo bezien, meent The Economist, staat president Sarko er halverwegen zijn 5-jarige ambtstermijn niet zo slecht voor. Maar grote onbekende factor blijft de magie van de straat. Soms krijgen de Fransen de geest en gaan ze staken tot ze erbij neervallen. Om goede redenen? Dat is lang niet altijd het geval. Maar als allerlei vormen van onvrede samenvallen en de nationale opstandige geest komt uit de fles, dan kan het in Parijs en omstreken geweldig gaan spoken.

Bron(nen): The Economist