Le Monde: Dominique Strauss-Kahn, wat is dat eigenlijk voor iemand?

Het is een raar verhaal. Een verhaal dat alleen maar zo iemand als DSK kan gebeuren, schrijft Le Monde als inleiding op een 'psychologisch portret'. De ene dag de meest waarschijnlijke nieuwe Franse president, de volgende dag in de isoleer op Rikers Island. De ene dag on suicide watch in een anti-ophangpak, een paar weken later aan de truffels op Manhattan. Dominique Strauss-Kahn, wiens talenten grote zaken waard zouden zijn, maar die ze moeiteloos verspilt voor de meest triviale genoegens. Of hij nou een verkrachter is of niet, door het schandaal stond en staat hij naakt in de spotlight. Le Monde sprak in de weken dat DSK een verloren man was met vele intimi of 'vrienden'. En geen hield het voor onmogelijk dat er erge dingen waren gebeurd in het Sofitel. Maar over een ding waren ze het eens: het kon niet gepaard zijn gegaan met geweld. "Dominique gaat er bij het kleinste conflict vandoor." "Het is een lafaard" en "Hij is te lui voor geweld." Briljant, inspirerend, gelukkig getrouwd, maar altijd op jacht naar vrouwen en naar risico's.

Stéphane Boujnah, zijn adviseur toen hij minister van Financiën was en nu hoofd van Bank Santander in Frankrijk: "Hij vindt zijn vrijheid het allerbelangrijkste. Hij wil over zijn eigen lot kunnen beschikken." Strauss-Kahn schijnt regelmatig te zeggen: 'Ik ben een kameleon.' Wat le Monde ook optekent is dat vrienden denken dat hij meent dat hij overal mee wegkomt. Dat hij talent heeft voor geluk. En dat hij er op rekent dat zijn vrienden helpen. En allen die hem de afgelopen jaren omringden zijn er zeker van dat hij enorme risico's nam. Hij zei eens als geruststelling tegen bezorgde vrienden: "Er zijn wel geruchten van orgiën waaraan ik deelneem. Maar die geruchten komen toch niet in de krant." De vrienden weten allemaal van DSK's onverzadigbaar verlangen naar vrouwen. Zij vonden dat niet erg; het was eerder grappig. Als hij zoek was als minister van Financiën zeiden zijn medewerkers: "Encore une" . Dan nam hij weer ergens een vrouw. Hij was altijd laat en "God alleen weet waar hij dan was." Dit keer liet zijn geluk hem in de steek en weet de hele wereld waar hij was en ook wat hij vermoedelijk deed.

Bron(nen): Le Monde