Geert Wilders: de leider die geen leider is. Vernietigend en geestig portret in NRC

De PVV onder Geert Wilders: over de interne gang van zaken is, in de zeven jaar dat ze nu bestaat, nog amper iets bekend. 24 zetels in de Tweede Kamer, tien in de Senaat, present in alle provincies, vertegenwoordigd in de gemeenteraad van Den Haag en Almere. Maar Tom Jan Meeus doet daaraan in NRC van vandaag veel aan.Hij sprak de laatste maanden met negentien PVV-politici, raadpleegde interne documenten en notulen, en stelde zich deze vraag: hoe krachtig is Wilders’ leiderschap eigenlijk? Het antwoord: er is meer chaos dan discipline, er is meer toeval dan uitgekookte strategie en er is veel meer verdeeldheid dan we mogen weten. En de echte koers komt eerder van Martin Bosman dan van Geert Wilders. In de Tweede Kamerfractie ontstaan na de reusachtige overwinning van juni 2010 (24 zetels) spanningen over het soort partij dat de PVV wil zijn. Kamerleden spreken van de ‘oude’ en de ‘nieuwe’ manier van werken. De oude manier is in de periode 2006-2010 ontstaan. De negen PVV-fractieleden worden door andere Kamerleden met de nek aangekeken en koesteren de rol van paria. Maar de nieuwelingen willen er bij horen. Bij de gewone kamerleden. Hagenaar Richard de Mos, oud-onderwijzer en ADO-supporter, trekt met politici uit alle partijen op. Zelfs de eis van de fractieleiding dat PVV’ers nooit debatteren met islamdeskundigen lapt hij aan zijn laars: vlak voor de val van het kabinet-Rutte zit hij bij Pauw & Witteman aan één tafel met Wilderscriticus en islamkenner Jan Jaap de Ruiter. Zo zijn er talloze voorbeelden. Iemand als de Limburger Roland van Vliet drinkt geregeld bier met Kamerlid Bruno Braakhuis (GroenLinks), en maakt met Wouter Koolmees (D66) een studiereis naar de VS. Er komt bij dat oud-politieman Hero Brinkman zich tegen het ondemocratische karakter van de partij keert. Zo ontstaan twee kampen: oudgedienden, die het isolement koesteren, en nieuwkomers die de boer op willen. NRC geeft veel voorbeelden en alleen al vanwege dit verhaal is een gang naar de kiosk vandaag de moeite waard. je leert in 20 minuten lezen veel over de PVV. Zo is er de kwestie Limburg. Een intern conflict ontstond toen Wilders de omstreden PVV'er Cor Bosman als gedeputeerde in het Limburgse provinciebestuur wilde. Bosman had daarvoor een PvdA-politicus een ‘uitgekotst stuk halalvlees’ genoemd. Volgens NRC blijkt uit notulen dat de fractievoorzitter van de PVV in Limburg, Laurence Stassen, Wilders aanwijst als veroorzaker van de ruzies. In het openbaar claimt hij daadkracht, maar binnenskamers ontbreekt het daaraan.
Ook over het geld: er komen inderdaad grote sommen geld uit het buitenland. De PVV wordt mede gfgefinancierd door ultra's in de VS. Brinkman onthult: „Geert vertelde me dat er grote bedragen uit de VS waren gekomen. Het ging om tonnen. Hij noemde één geval waarbij een koffer met 75.000 dollar cash was afgeleverd.” Twee Amerikaanse bronnen zeggen dat sprake is geweest van minimaal één, en mogelijk meer cashbetalingen. Brinkman reageert naar eigen zeggen ongelovig. „Geert zei: ‘Waar dacht je dat ik Moszkowicz van kon betalen?”