George Osborne, de Britse Chancellor (minister van Financiën) wil van burgers weten hoe het (krimpende) budget van de overheid moet worden besteed. Met behulp van publieke bijeenkomsten en met internet wil hij van de onderdanen horen waar precies het mes in moet worden gezet. Op deze moderne wijze zouden de Britten dus kunnen meepraten over welke 'public services' blijven bestaan. De uitkomst van dit onderzoek moet mede bepalen wat nog langer overheidstaken zijn en wat niet. Daarbij wil Osborne met een scheef oog naar Canada kijken waar eerder, begin jaren negentig, met succes ingrijpende bezuinigingen zijn doorgevoerd. Daarbij werden subsidies voor bedrijven, transport, landbouw en energie gestopt. En bevordering van toerisme, misdaad-preventie en het scheppen van banen voor jongeren kwam in handen van private organisaties.
Aan een kant ruikt dit initiatief naar de beruchte 'honderd dagen tour' van het laatste kabinet-Balkenende, een publicitaire zeepbel zonder enige betekenis.
Anderzijds, als het plan serieus ter hand wordt genomen, zou het ook een beetje lijken op hoe in Zwitserland politiek wordt bedreven: de burger beslist (bij referendum), de overheid volgt.