Solitaire mensen zijn heel intelligent en hebben de meest trouwe vrienden volgens een psycholoog

Een eenling zijn betekent niet dat je geen vrienden hebt of sociaal onvermogen hebt. Integendeel. Volgens Jonathan Cheek, psycholoog aan Wellesley College, hebben mensen die ervoor kiezen om alleen verder te gaan geen externe goedkeuring nodig om zich goed te voelen. Ze bouwen relaties op gebaseerd op hoge verwachtingen en diepe connecties.

Mensen die bewust voor een solitair leven kiezen – zogeheten solitaire persoonlijkheden – kenmerken zich door een hoge cognitieve én emotionele intelligentie. Hun vriendschappen zijn zeldzaam maar diep, gestoeld op hoge verwachtingen, authenticiteit en wederzijds begrip.

Een cruciaal onderscheid gaat tussen gekozen eenzaamheid en gedwongen isolement. Waar gekozen eenzaamheid draait om autonomie en zelfreflectie, is gedwongen isolement vaak het resultaat van angst, sociale uitsluiting of traumatische ervaringen. Dat verschil bepaalt of eenzaamheid versterkend of schadelijk is.

Onderzoek uit het British Journal of Psychology laat zien dat zeer intelligente mensen minder behoefte hebben aan frequent sociaal contact. De Savannetheorie van Geluk verklaart dit evolutionair: in kleine prehistorische groepen bevorderde veel interactie doorgaans welzijn, maar mensen met hogere cognitieve capaciteiten kunnen hedendaagse uitdagingen beter alleen verwerken.

Solitaire persoonlijkheden scoren bovendien hoog op emotionele intelligentie:

Deze eigenschappen leiden tot een paradox: minder vrienden, maar grotere loyaliteit. Door selectiviteit, diepgang en authenticiteit ontstaat een hechte, duurzame kring.

Toch schuilt er een gevaar in excessieve eenzaamheid. Chronische isolatie verhoogt het risico op depressie, angst, lichamelijke klachten en cognitieve achteruitgang. Een evenwicht tussen alleen-tijd en sociale verbondenheid blijft essentieel.

Kortom, wie bewust solitaire momenten kiest, kan profiteren van scherpere intellectuele focus en uitzonderlijk loyale vriendschappen. De kunst is de balans te bewaren: koester diepgaande relaties zonder de weldadige kracht van zelfgekozen stilte te verliezen.