Er vinden wereldwijd enorme migratiestromen plaats, waarbij gelukzoekers terugkeren naar hun land van herkomst. Met dank aan de economische crisis.
The Wall Street Journal publiceert vandaag een bijzonder artikel waarin gepoogd wordt deze majeure gebeurtenis in kaart te brengen. De afgelopen decennia trokken vele miljoenen mensen naar andere plekken op de wereld omdat daar geld kon worden verdiend. Van Pakistan naar New York om taxichauffeur te worden, van de Philippijnen naar Dubai om in de bouw te werken, van Polen naar Londen om huizen te schilderen en van Marokko naar Nederland om uitkering te trekken.
In al die gevallen zochten mensen hun heil op een heel andere plek dan waar ze vandaan kwamen in de hoop er beter van te worden. Voor veel van deze gelukzoekers komt de huidige recessie als een groot onheil en veel migranten - de illegalen voorop - gaan terug naar waar ze vandaan komen. Voorgoed.
Het rijke westen, tot voor kort de plek om jezelf op te werken, biedt die faciliteit niet langer. Dit heeft de grootste ommekeer in migratiebewegingen tot gevolg sinds de depressie van de jaren dertig, aldus de WSJ.
Wereldwijd is deze verandering merkbaar. In Amsterdam, New York, Londen, Singapore, Dubai - overal is iets vergelijkbaars gaande. In ons rijke deel van de wereld zal dit zeker gevolgen hebben; waar de bevolking niet of nauwelijks groeit, zal de aanwas van buiten stokken en dat leidt tot allerlei tekorten (te weinig personeel, te weinig studenten, te weinig economische groei).
The Wall Street Journal beschouwt de tot voor kort bestaande situatie als goed voor arme en rijke landen (tijdens lezing van dit artikel realiseer je je dat de Nederlandse situatie waarin veel immigranten een marginale bijdrage leveren aan de economie bijzonder ongebruikelijk is - op veel plekken buiten Nederland betekent migratie dynamiek en vooruitgang). Rijke landen worden beter van nieuwe arbeidskrachten, maar arme landen ook, omdat er geldstromen en 'kennis'-stromen ontstaan richting vaderland.
De uitkomst van dit alles? Daar is weinig over te zeggen. Sommige ontwikkelingen zijn te ongewis voor een eenduidige uitkomst.
The Wall Street Journal publiceert vandaag een bijzonder artikel waarin gepoogd wordt deze majeure gebeurtenis in kaart te brengen. De afgelopen decennia trokken vele miljoenen mensen naar andere plekken op de wereld omdat daar geld kon worden verdiend. Van Pakistan naar New York om taxichauffeur te worden, van de Philippijnen naar Dubai om in de bouw te werken, van Polen naar Londen om huizen te schilderen en van Marokko naar Nederland om uitkering te trekken.
In al die gevallen zochten mensen hun heil op een heel andere plek dan waar ze vandaan kwamen in de hoop er beter van te worden. Voor veel van deze gelukzoekers komt de huidige recessie als een groot onheil en veel migranten - de illegalen voorop - gaan terug naar waar ze vandaan komen. Voorgoed.
Het rijke westen, tot voor kort de plek om jezelf op te werken, biedt die faciliteit niet langer. Dit heeft de grootste ommekeer in migratiebewegingen tot gevolg sinds de depressie van de jaren dertig, aldus de WSJ.
Wereldwijd is deze verandering merkbaar. In Amsterdam, New York, Londen, Singapore, Dubai - overal is iets vergelijkbaars gaande. In ons rijke deel van de wereld zal dit zeker gevolgen hebben; waar de bevolking niet of nauwelijks groeit, zal de aanwas van buiten stokken en dat leidt tot allerlei tekorten (te weinig personeel, te weinig studenten, te weinig economische groei).
The Wall Street Journal beschouwt de tot voor kort bestaande situatie als goed voor arme en rijke landen (tijdens lezing van dit artikel realiseer je je dat de Nederlandse situatie waarin veel immigranten een marginale bijdrage leveren aan de economie bijzonder ongebruikelijk is - op veel plekken buiten Nederland betekent migratie dynamiek en vooruitgang). Rijke landen worden beter van nieuwe arbeidskrachten, maar arme landen ook, omdat er geldstromen en 'kennis'-stromen ontstaan richting vaderland.
De uitkomst van dit alles? Daar is weinig over te zeggen. Sommige ontwikkelingen zijn te ongewis voor een eenduidige uitkomst.
Bron(nen): The Wall Street Journal
POPULAIR NIEUWS
PVV-Tweede Kamer-leden presteren helemaal niks: Na 133 dagen nog geen kamervraag gesteld
Influencer laat pasgeboren zoontje verhongeren door 'zonlicht-dieet': “Geen eten, enkel levensenergie”
Waarom juist ouderen moeten blijven sporten
Hoe te onderhandelen: het draait allemaal om het eerste bod
Pechgeneratie voelt zich 'genaaid' door NSC: “Geld wederom onder onze neus weggetrokken”
