Vliegtuig beter dan de piloot

U kunt zich vast nog herinneren hoe op 15 januari dit jaar een zeer opzienbarende noodlanding plaatsvond in de rivier de Hudson, middenin New York.
Een toestel van US Airways was opgestegen van het naburige La Guardia maar toen de motoren plotsklaps uitvielen, was het de piloot Chesley B. Sullenberger III die het toestel met de 155 passagiers vakkundig op de New Yorkse rivier parkeerde. Petje af, en beelden gingen de hele wereld over.
Over deze gebeurtenis schreef William Langewiesche een boek, Fly by Wire, en even terzijde: Langewiesche was aanvankelijk piloot, werd daarna journalist en baarde opzien met zijn ellenlange, vaak bijzonder exotische reportages. Aanvankelijk schreef hij voor The Atlantic Monthly tot hij werd weggekocht door Vanity Fair. Langewiesche is in het non-fictie vak absolute top.
In dit boek is Langwiesche iets minder lyrisch over de buitengewone prestaties van de piloot van het US Airways-toestel.
Vliegtuigen, zo betoogt hij, zitten zo propvol technolgie, dat ze een dergelijke noodlanding ook zelf wel tot een goed einde kunnen brengen. Sterker nog: piloten zijn maar al te vaak 'the weak link in flight.' Wat die Sullenberger deed, kan iedere ploot die de gangbare procedures goed volgt.
Nee, Sullenberger was geen Charles Lindbergh. En ook geen Chuck Yeager die ooit als eerste door de geluidsbarriere vloog (zie het geweldige The Right Stuff van Tom Wolfe).
De tijd van de Ubermensch in de cockpit is gewoon voorbij, beweert Langewiesche, maar de noodlanding van de Airbus in de Hudson laat zien dat mensen nog altijd hongeren naar dergelijke helden.

Bron(nen): The New York Times