Keert het Franse bordeel terug?

Samenleving
door Admin
vrijdag, 19 maart 2010 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Op bijgaand schilderij van Toulouse-Lautrec wordt u een blik gegund op het alledaagse leven in een Parijs' bordeel. Dat de afbeelding enigszins gedateerd is, komt omdat er al lange tijd geen bordelen meer zijn in Frankrijk, sinds 1946 om precies te zijn, en in de politiek gaan nu stemmen op om het 'maison de tolérance' te heropenen. Dat zou het geweld in de prostitutie terugdringen en de beroerde hygiene in die branche kunnen verbeteren, zo meent een parlementslid van de UMP, de partij van president Sarkozy. Sinds het bordeelverbod bevinden zich in de grensstreken met Belgie, Duitsland, Italie en Spanje veel bordelen om de Franse klant tegemoet te komen, maar dat betekent niet dat Fransen die elders wonen aan hun lot zijn overgelaten.
Op meerdere plekken in Parijs staan hoeren langs de kant van de weg om door automobilisten te worden opgepikt. Ook zijn er bepaalde buurten waar dames vlakbij goedkope hotels op straat staan en is de gang naar de slaapkamer maar kort. Dan zijn er nog de bekende 'stadsparken,' zoals het Bois de Boulogne, waar sprake is van enorm veel seksueel verkeer. Het feit dat veel seksuele ontmoetingen in de openlucht plaatsvinden, leidde eerder ook weer tot irritatie en overlast. Daarom kwam in 2002 de minister van Binnenlandse Zaken, Nicolas Sarkozy, met een wet die de politie volmachten gaf om vrouwen die op straat werkten (vooral buitenlanders) in te rekenen.
Het Franse bordeel (Parijs telde in 1946 zo'n 1.400 stuks) had een enorme reputatie. Het was een plek waar de beau monde graag verkeerde en menig bekende kunstenaar liet onbeschoomd weten dat hij er veelvuldig verbleef, denk aan Zola, Toulouse-Lautrec en Guy de Maupassant. De Nederlandse schrijver Adriaan Morrien heeft in zijn prachtige boek Lasterpraat laten zien dat hij in dit opzicht niet onderdeed voor zijn Franse collega's.
Bron(nen): The Times