Onze moeizame relatie met dieren

Grote verontwaardiging bij de video's waarop te zien is hoe een vrouw pupies verzuipt in een rivier en een andere waarin huisdieren verdwijnen in de vuilnis. Viraal geworden (link 2 en 3). Want dierenleed vinden we verschrikkelijk. En we geven ook ondanks de crisis meer uit aan huisdieren. Maar we eten ook steeds meer dieren, ook al weten we dat veel van die dieren daartoe een levenlang zijn mishandeld. Hal Herzog wetenschapper op dit gebied, zegt dat het een simpele botsing is van evolutionaire trekjes. Het ene deel van ons (dat dieren aait) weet niet dat het andere deel dieren eet. We zijn gedoemd vleeseters te zijn. Zo zijn we geprogrammeerd. Vandaar dat er niet veel vegetariërs zijn en de meeste van hen ooit vleeseter worden of altijd smokkelen. Het verlangen naar vlees zit in onze genen, ook al zijn er rationeel veel redenen om geen vlees te eten. En we hebben ook genen die willen knuffelen en aaien en verzorgen. Daar hebben we huisdieren voor. En onze programmatuur zegt dat die dieren, de knuffeldieren, moeten worden geknuffeld en niet in de rivier gegooid. En dat wordt weer erger omdat op de twee video's vrouwen dieren mishandelen. In 95 procents van de gevallen zijn het mannen die dieren mishandelen. Daar kunnen we tegen. Bij vrouwen is dat anders. Die moeten aaien, niet verzuipen

Bron(nen): Salon Verzopen puppies