Gedraag je naar je leeftijd. Maar hoe dan?

Samenleving
zondag, 26 september 2010 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Twintigers die in de pubertijd blijven hangen, zestigplussers die zich maar niet als bedaagde bejaarden willen gedragen: wat betekent het in de 21ste eeuw om je naar je leeftijd te gedragen? Vrouwen schorten het moederschap op en mannen verlaten het ouderlijk huis steeds later, zo blijven ze steeds langer ergens in een stadium hangen tussen kindertijd en volwassenheid; een soort halfwassenheid (kidulthood). Psycholoog Arnett denkt dat de twintiger van nu – een stadium waarin men vroeger getrouwd was en een gezin had - nu niet meer dan een ontluikende volwassene is. Twintig is niet langer de poort naar volwassenheid, maar het begin van een proces van tien jaar dat daartoe leidt. De halfwassene maakt nog steeds een hoop veranderingen door: van baan, relatie, waar en met wie ze wonen.
Het uitstel van volwassen worden heeft ook andere mijlpalen een duw vooruit gegeven: 50 is het nieuwe 40 is en 60 het nieuwe 50. Vrouwen kleden zich jeugdig en proberen er jong uit te zien, mannen doen extreme sporten als ultramarathon lopen en bergklimmen in een poging vadertje tijd tegen te gaan. De kenmerken van volwassenheid hebben hun bekoring verloren. Waarom zou je het nastreven als de volwassenen er zelf eraan proberen te ontsnappen? Álle cultuur is tegenwoordig jeugdcultuur, zegt socioloog Furedi. In plaats over midlife- zijn nu boeken over de quarterlife-crisis. Nu volwassenheid geen status meer heeft, heeft niemand haast het te bereiken. Gezien de toegenomen levensverwachting is het uitstellen van volwassenwording geen slechte ontwikkeling. Maar er is een nadeel:infantilisering van jongeren heeft hen onzeker gemaakt. Ze zijn bang voor relaties en intimiteit, zegt Furedi.
The Independent test de beweringen van Furedi en Arnett met een kort onderzoekje. Mannen en vrouwen van 20, 30, 40, 50 en 60 worden gevraagd naar wat ze doen en hoe ze leven en ook hoe hun vader of moeder op dezelfde leeftijd dat deed. Zonder er conclusies aan te verbinden, wordt wel duidelijk dat de geïnterviewden met huis, huwelijk, baan en gezin aanmerkelijk later zijn dan hun ouders. Misschien een jaartje of tien.
Bron(nen): The Independent