Een moordenaar als zoon: "Ik ben ineens de moeder van Sander V."

Hoe een gewone moeder ineens de Moeder van De Moordenaar wordt. Prachtig stuk in de Volkskrant van zaterdag, deels online. 'Vanaf het moment dat ik op tv zag dat de 12-jarige Milly Boele werd vermist, leefde ik intens mee met haar ouders. Zes dagen lang hoopte ik op een goede afloop. Iedere moeder is doodsbang om haar kind te verliezen. En dit was nota bene een buurmeisje van mijn zoon. De avond van 16 maart 2010 staat in mijn geheugen gegrift: ik ben alleen thuis en kijk tv, naar Netwerk. Ze schakelen rechtstreeks naar Dordrecht, omdat er nieuws is over de zaak-Boele. Ineens zie ik beelden van Sanders straat, die is afgezet door politieagenten. Ik denk: verrek, er staat een zwart scherm voor zijn tuin. Wat gebeurt daar?

Dan komt een agente in beeld. Ze zegt tegen verslaggevers dat een buurman van het vermiste meisje is gearresteerd. De verdachte is een 26-jarige agent die werkt voor het korps Rotterdam-Rijnmond. Ik begin te gillen. Dit kan niet waar zijn, denk ik. Sander?

Ik bel hem, maar krijg zijn voicemail. Zijn vriendin neemt ook niet op. Ik blijf het proberen, zonder succes. Daarna bel ik de politie en vraag of het klopt dat mijn zoon is gearresteerd. Ik moet het weten, want ik kan zo de nacht niet in. Twee rechercheurs komen naar mijn huis. Ze vertellen me dat Sander zich 's middags heeft gemeld op het politiebureau. Hij weet meer van de verdwijning van het meisje, zeggen ze. De politie is aan het graven in zijn tuin, waar ze misschien ligt. Ik denk: dit is een horrorfilm.

Omdat ik niet alleen wil zijn, ga ik naar het huis van mijn andere zoon. Daar horen we rond middernacht dat het meisje is gevonden. "Ik ben in shock. Hoe kan dit?"

Bron(nen): De Volkskrant