Nieuwe verontrustende bron van klimaatzorgen: oeroud methaangas

Planten die 30.000 jaar hebben mogen rotten onder een ondoordringbare laag ijs, laten nu tenslotte in een keer al het broeikasgas los dat ze duizenden eeuwen moesten inhouden. En zo veroorzaakt het broeikaseffect de dooi van permafrost, en die dooi op zijn beurt weer broeikasgas en opwarming. En door dat haasje over kan de wereld eerder bij de afgrond komen dan was verwacht. In de Noordelijke IJszee borrelen enorme bellen methaan naar de oppervlakte - een broeikasgas dat twintig maal krachtiger is dan CO2. Het onderzoeksteam, dat de zeebodem voor de noordelijke kust van Rusland al meer dan twintig jaar bestudeert, is verrast door het het volume van de gasbellen en de frequentie waarmee ze vrijkomen. 

In een interview met de Britse krant The Independent zegt hoofdonderzoeker Igor Semiletov het nooit eerder op een dergelijke schaal vastgesteld te hebben. "Vroeger hebben we ook wel structuren met de vorm van een toorts gevonden, maar die waren maar enkele meters in diameter. Het is de eerste keer dat we continue, krachtige en indrukwekkende structuren gevonden hebben die meer dan 1000 meter in diameter zijn."

Bron(nen): Duurzaamheidsnieuws New York Times