De Bleke toekomst van chocolade: Waarom pure chocolade verdwijnt

Chocolade heeft altijd bekendgestaan als een troostrijk, luxeproduct in Europa: de Zwitsers en Denen eten jaarlijks zelfs méér dan 10 kilo per persoon. Maar de toekomst van chocolade oogt opvallend bleek. De prijzen voor cacao zijn in de laatste jaren geëxplodeerd door misoogsten, klimaten veranderingen en ontbossing in West-Afrika, waar ruim 70% van alle cacao vandaan komt. In eind 2024 steeg de prijs op termijnmarkten tot recordhoogtes van €11.900 per ton. Inmiddels schommelen prijzen in 2025 nog steeds rond de €6.300 per ton—meer dan dubbel zo hoog als vóór de crisis, en volgens experts blijft het risico op pieken door klimaatproblemen bestaan.

Bedrijven reageren met “shrinkflation”—kleinere repen voor dezelfde prijs—of mengen alternatieve ingrediënten zoals palm-, shea- of zonnebloemolie door chocolade, wat ervoor zorgt dat klassieke chocolade vaker 'chocolade-achtig' heet dan werkelijk chocolade is. Nieuwe startups zoals het Britse WNWN en het Duitse Planet A Foods ontwikkelen zelfs volledig cacaovrije alternatieven: deze “chocolade” smaakt, ruikt en smelt als echte chocola, maar is gemaakt uit onder andere zonnebloemzaden via fermentatieprocessen. In Nederland wordt deze beweging gevoed door innovatieve lab-teams, zoals bij Tony’s Chocolonely en de pauliggroup.

Om de toekomst van pure chocolade te waarborgen, zijn structurele investeringen nodig in eerlijke prijzen, klimaatbestendige teelt en nieuwe technologieën. Er zullen altijd liefhebbers voor de authentieke reep zijn, maar de kans bestaat dat we ons chocoladereep straks vooral kennen als “bleke imitatie” van het origineel.