Charles Groenhuijsen is een van de 4 miljoen Amerikanen zonder stroom. Een verslag

Het is elke keer verbazend hoe snel het gaat. Je weet van alle waarschuwingen dat de storm in aantocht is. En toch overvalt het je. Mijn vrouw en ik zitten in de auto onderweg naar huis als het los barst. De beboste weg verandert in minder dan een minuut in een 'war zone' van afgerukte takken en omgevallen bomen. Onze zoon van zestien belt: "Where are you?" "Two minutes out". Ik laat bij onze dochter (18) een boodschap achter: "Waar je ook bent: Blijf binnen". Onze zoon van 20 is op weg naar Montreal en ontspringt de dans. Lucky guy! Het bliksemt nu onafgebroken. Of zijn het ook ontploffende transformators? We rijden door het aardedonker. Overal is de stroom al uit. De storm komt als een muur op je af: rukwinden, slagregens. Een spookachtig tafereel in de stroom van lichtflitsen en bulderende donder. Routine na 20 jaar Washington? Een beetje wel. Maar ook angstig. Er vallen elke keer doden: Boom op huis of auto, electrocutie door los geslagen kabels. We herinneren ons de twee studentes schuilend in een auto. Een twister pakte de auto op. Die werd honderden meters verder terug gevonden. De twee studentes dood. En het gekke is: Het is ook zo weer voorbij. Dankzij de flashlight in mijn iPhone vind ik lucifers en kaarsen. Kerstsfeer in korte broek. Buiten is het geen 41 graden meer. Maar de klamme hitte blijft verstikkend. Sirenes in de verte.
De volgende ochtend wakker in klamme slaapkamer. Hoe leefden mensen in Washington (vroeger een zompig moeras) ooit zonder airco. Lange rij voor de Starbucks waar ze wel stroom hebben. Klanten op zoek naar koffie? Of Wifi? Om de hoek een nog langere rij voor een truck met zakken ijs. Nieuws op mijn iPhone: Vier doden, misschien zes. Een vrouw kwam om in bed: Een vallende boom kwam dwars door haar dak. Verder veel schade. En electriciteit dagen uit. Misschien wel een week. What else is new? De economische schade is veel groter door die oneindige 'power outages'. Bij ons gaat het vriesvak de vuilnisbak in. Bij talloze winkels zijn het giga hoeveelheden ijs, pizza en diepvriesmaaltijden die ineens waardeloos zijn. De halve economie is verlamd. Ooit leek het een slim idee. Alle leidingen boven de grond: Electriciteit, later ook telefoon en kabel. Lekker makkelijk en goedkoop. Maar ook heel kwetsbaar (foto). Nu zijn we voortdurend de pineut. Bij zomerstormen en in winters weer. Alleen in Washington en omstreken zitten ruim een miljoen mensen zonder stroom. Welkom in de 21ste eeuw. Ook voordelen? Jawel. Boekwinkel Barnes & Noble doet weer eens goede zaken. Best gezellig. We hebben met veel geluk een tafeltje in hun coffeeshop veroverd. Het is er ongewoon druk vanavond. Geen wonder: Koelte & wifi. De lange, hete zomer in Washington is begonnen. Het is nog maar juni... Wel op tijd naar huis zo meteen. Er komt weer een storm aan.