De Russische schrijver Alexander Zinoviev heeft ooit gezegd dat het communisme nooit verloren gaat. Het communisme blijft altijd bestaan, alleen neemt het steeds een andere gedaante (en naam) aan.
Welingelichte Kringen moest hier even aan denken toen in The New York Times viel te lezen hoe het hele (witte) fietsenplan in Parijs een groot echec is. In de Franse hoofdstad kun je op een honderdtal plekken fietsen oppikken, meenemen en elders weer achterlaten, alles tegen betaling. Lekker groen, was de gedachte. Lekker gezond ook.
Inmiddels zijn we enkele jaren verder en dit is de balans: van de ruim 20.000 fietsen is 80 procent gestolen of vernield. De fietsen kosten meer dan 2.500 euro per stuk en op allerlei louche verkooppunten in Oost-Europa en Afrika staan ze te koop op de zwarte markt. De investeringen van dit fietsenplan waren enorm, want op vele plekken in de stad heb je de onbemande fietsenstations waar ze klaar staan voor gebruik.
Uiteraard staan de beleidsmakers nu beteuterd te kijken, dat de praktijk helemaal niet lijkt op hun mooie ideeën. In The New York Times komen sociologen aan het woord om uit te leggen wat hier aan de hand is, want aan wetenschappers geen gebrek in Parijs. Maar dit staat er niet: verklaar de fiets tot particulier eigendom en niet tot een of ander collectief bezit. Want mensen zijn zuinig op hun eigen spullen, niet op spullen die van 'niemand' zijn.
Jammer dat Zinoviev niet meer leeft - hij had het graag nog eens uitgelegd.