Hoe de Parijse horeca je oplicht

Veel Nederlanders zijn er al hun levenlang van overtuigd dat Fransen niet deugen. Maar het gedrag van en deel van de Parijse horeca biedt feitelijk voedsel aan die overtuigen, schrijft De Morgen.

Parijs, de lichtstad en gedroomde bestemming voor miljoenen reizigers, blijkt een kassa vol verborgen valstrikken voor toeristen. Uit undercoveronderzoek van Le Parisien, waar De Morgen verslag van doet, blijkt dat toeristen in Parijse restaurants soms tot 50 procent meer betalen voor exact dezelfde maaltijd als lokale gasten. Journalisten kleedden zich als Amerikaanse toerist of Franse local en bestelden identiek—het verschil zat ‘m in het eindbedrag.

Obers gebruiken uiteenlopende tactieken: van het ontbreken van goedkope drankopties (“alleen medium of large frisdrank”) tot het ongezien toevoegen van extra’s op de rekening, zoals lookbrood zonder prijsvermelding. Niet zelden wordt flessenwater aanbevolen waar locals gratis kraanwater krijgen, of wordt het fooipercentage op digitale terminals stiekem verhoogd. Opvallend is ook het steeds vaker voorkomen van wijnfraude: je betaalt voor een duur glas, maar krijgt een goedkopere variant geserveerd. Volgens Franse wijnexperts schaadt dat niet alleen de klant, maar ook het imago van de Franse gastronomie.

Deze praktijken zijn niet uniek voor Parijs. Toeristen betalen wereldwijd al snel meer—denk aan de bekende “tourist menu’s” in Venetië of dubbele prijzen in Londen en Barcelona. Maar dat het prijsverschil in Parijs zo groot is, zet de discussie op scherp. Sectororganisaties reageren dan ook geschokt: uitbuiting van vakantiegangers is niet alleen schadelijk voor het imago van de stad, maar tast het bredere vertrouwen in horeca en toerisme aan.

Wil je als bezoeker toch een eerlijke rekening? Franse media en reisorganisaties geven tips: kies kleinere etablissementen buiten de toeristische hotspots, vraag expliciet naar gratis karafwater (“une carafe d'eau, s'il vous plaît”) en controleer altijd de rekening. Toeristisch Parijs biedt veel, maar echt bourgondisch genieten begint bij lokale kennis—zowel van de stad als van je rechten aan tafel.