Wat bezielt meisjes?

Een bijna diepzinnig stuk in The Atlantic over het liefdesleven van meisjes.
Jonge vrouwen, zo beweert Caitlin Flanagan, hebben een ongelooflijk romantisch beeld van de liefde; het is niet voor niks dat er (nog altijd) een enorme markt is voor boekjes en tv-series waarin mierzoete verwikkelingen worden beschreven die tederheid en intimiteit in zich dragen. Want dat is de geesteswereld waarin veel jonge vrouwen leven, dat is wat ze graag zouden meemaken.
De werkelijkheid is dikwijls anders. In videoclips en op websites is veel pornografisch vertoon en zelfs in werkelijkheid op feestjes en partijen kan het gebeuren dat jonge vrouwen met harde seksuele praktijken worden geconfronteerd.
In dat verband is de roman Testimony van Anita Shreve een mijlpaal. Het boek verscheen in 2005 en beschrijft een orgie van 5 jongens en 1 meisje in de locker room van een universiteit. In zekere zin werd hier een modern gruwelkabinet vertoond dat voor veel mensen aanleiding was te denken dat de onschuld definitief uit de wereld is verdwenen. Fictie of niet, Flanagan beweert dat dit soort gebeurtenissen totaal niet in een meisjesleven passen. Meisjes van 16 of 17 leven nagenoeg nog in hun kinderwereld en alles wat met het volwasen leven heeft te maken  -en dat geldt zeker voor seks - staat mijlenver van ze vandaan. Als het goed is, verkeren ze nog in een nagenoeg onschuldige wereld en het is wreed om die onschuld kapot te maken met orgies of wat daarvoor doorgaat. Flanagan vertelt hoe haar moeder haar vroeger keer op keer waarschuwde voor de gevaren die de wereld van de liefde met zich meebracht, dat je uit moest kijken voor hartenbrekers en dat terughoudendheid een geweldig wapen was.
En eigenlijk, zo beweert ze, zou dat nog steeds zo behoren te zijn. Meisjes moeten dromen van een klassieke boyfriend-story. En allerlei moderne seksuele experimenten die veel jonge vrouwen nu ondergaan, zijn verkeerd en ook schadelijk.

Bron(nen): The Atlantic