Wonen op Mars: hoe realistisch is dat nu echt?

Elon Musk denkt binnen tien jaar een kolonie te stichten op Mars. Je bent geneigd dat af te doen als de fantasie van een overambitieuze uitvinder. Of is zijn plan zo gek nog niet? Angelo Vermeulen, bioloog en ruimtevaartonderzoeker aan de TU Delft, vindt een Marskolonie helemaal niet zó onwaarschijnlijk. Theoretisch zou het zelfs al mogelijk zijn. De wetenschapper verbleef met vijf astronauten vier maanden lang in een onderzoeksstation in de Mauna Loa-vulkaan op Hawaï. De omstandigheden aldaar vertonen grote gelijkenissen met die op Mars. Uit de resultaten van het experiment bleek echter dat er nog enkele probleempjes moeten worden opgelost, voordat een Marskolonie realiteit wordt. Ten eerste is de duur van de reis een probleem. Astronauten zijn zes tot negen maanden onderweg naar de Rode Planeet. Al die tijd worden ze aan ruimtestraling blootgesteld. Om dat te voorkomen moeten raketten beter beschermd worden, maar dat maakt ze ook weer zwaarder. Tweede moeilijkheid is de gewichtloosheid in de ruimte. Ons lichaam moet door de zwaartekracht van de aarde veel meer inspanning leveren dan in de gewichtloze ruimte. Wie lange tijd zonder zwaartekracht leeft, verliest aan bot- en spiermassa. Lichaamsbeweging kan dat niet compenseren. Derde probleem is zuurstof. Dat hebben wij mensen nu eenmaal nodig en daar is niet bepaald veel van op Mars. Volgens Vermeulen kunnen de grote watervoorraden van de planeet echter wel uitkomst bieden, aangezien water uit waterstof en zuurstof bestaat. Deze problemen kúnnen misschien op termijn wel worden opgelost, maar dat vraagt wel gigantische financiële investeringen. Vermeulen denkt dus dat het nog wel even zal duren voor we echt in een stad op Mars gaan wonen.