Naar de maan

Op 16 juli 1969 werd de Apollo 11 gelanceerd en 4 dagen later vond de eerste bemande landing op de maan plaats. Ai, ai, ai, beste lezer – dat was nog eens een gebeurtenis. De wereld stond stijf van de huizenhoge verwachtingen en wij herinneren ons nog goed hoe we samengepakt zaten te kijken voor een kleine televisie die de eerste beelden liet zien. Amerika zat middenin de Koude Oorlog. En ook middenin de shit van Vietnam, en nog maar kort geleden waren Martin Luther King en Robert Kennedy doodgeschoten. Dus wat was er nog over van het land dat het machtigste rijk ter wereld wilde zijn? Daar had je de Apollo 11 die zachtjes op een vreemde planeet landde en dadelijk zouden de astronauten Armstrong en Aldrin Jr. een vaste voet op de maan zetten, 238.000 mijl van de aarde verwijderd. Nou vaste… het leek meer op de verderlichte manier waarop Cassius Clay om zijn tegenstanders danste. Twee uur en 21 minuten bleven de astronauten daar rondlopen en president Nixon zou later zeggen: "Because of what you have done, the heavens have become a part of man’s world.” In The New York Times vertelt de veteraan John Noble Wilford uitgebreid hoe hij de gebeurtenissen destijds voor de krant versloeg en alles van nabij heeft gevolgd. Een mustread voor mannen die altijd een jongetje zijn gebleven.

Bron(nen): The New York Times