Climategate: zo krijg je consensus

Much ado about nothing,dat is wel zo'n beetje de reactie uit de hoek van klimaatwetenschappers over de uitgelekte e-mails en documenten die laten zien hoe in deze wereld allerlei tegenstrijdigheden werden weggemoffeld.
Als onderzoekers onder elkaar sla je nou eenmaal een wat lossere toon aan, maar de wetenschap heeft er niet onder te lijden, zo is de overtuiging. Ook Phil Jones, directeur van de East Anglia's Climate Research Unit - waarvan de mails afkomstig zijn - zegt: "Sommige waren duidelijk geschreven in de hitte van het moment." Onzin, zegt The Wall Street Journal. De geopenbaarde mails laten zien met hoeveel energie vanaf het begin is gestreefd naar wetenschappelijke consensus. Volgens de bekende methode van de peer-review (groepen collega's lezen artikelen kritisch voor ze in voorname wetenschappelijke tijdschriften belanden) was een systeem ontstaan waarin geen plaats was voor dissidente geluiden. Onderzoekers die niet voldeden aan de gangbare opvattingen werden uit gezaghebbende bladen geweerd en bovendien gekleineerd. Hetzefde gold voor de spaarzame tijdschriften die onwelgevallige opinies afdrukten.
Grote vraag blijft natuurlijk: waarom zo'n angst voor afwijkende denkbeelden als zoveel wetenschappers er blijkbaar van zijn overtuigd dat de temperatuur op aarde schrikbarend oploopt door menselijk handelen? Die angst kan onmogelijk duiden op rotsvaste wetenschap. En doet denken aan gelovigen die een godloochenaar op het spoor zijn.

Bron(nen): The Wall Street Journal