Hondenharen worden frequent teruggevonden op plaatsen delict en op bewijsstukken. Ze worden makkelijk verspreid, bijvoorbeeld via de kleding van de eigenaar. Door mitochondriaal DNA van honden te vergelijken, kan men nagaan of een welbepaalde hond, zoals die van een verdachte, de donor kan zijn van een haar. Zo kan hondenhaar bewijsmateriaal leveren dat slachtoffers en verdachten aan elkaar linkt. Alle honden lijken echter genetisch erg op elkaar, veel meer dan de mens. Daarom was het tot nu toe moeilijk om vast te stellen aan welke hond een haar toebehoorde. Een wetenschapster van de Universiteit Antwerpen heeft nu een nieuwe techniek ontwikkeld om het DNA van hondenhaar te analyseren. Met de nieuwe techniek kan een haar aan een specifieke hond gelinkt worden. Daardoor kunnen hondenharen in de toekomst vaker als bewijslast dienen in een rechtszaak. Dit betekent een belangrijke doorbraak en kan misdaadonderzoek wereldwijd vooruit helpen.
Bron(nen): Universiteit Antwerpen
POPULAIR NIEUWS
Boze Jutta Leerdam: 'Het gaat me niet om geld en ik ben geen diva. Ik ben een winnaar'
Dit zijn de drie belangrijke symptomen van hartfalen: “Altijd sokrand in je benen hoort niet”
Als je in het ziekenhuis een vrouwelijke arts hebt sterf je minder snel
De gekte van gemeentelijke schuldhulp: 17 miljard uitgeven om 3 miljard aan schulden af te lossen. Arnhem gaat het anders doen
Slagroomijs met minder slagroom, kippensoep met minder kip
