In ons land wonen 3,3 miljoen mensen alleen. Zij zijn allerminst ongelukkig. Toch ondervinden ze behoorlijk wat nadelen, van de verpakkingen in de supermarkt die altijd voor minstens twee personen zijn, tot de hoge woonlasten, die je in je eentje moet betalen.
Naar verwachting woont in 2047 zelfs een kwart van de Nederlanders alleen. Dat zijn niet allemaal singles. Sommige mensen hebben een latrelatie. Je zou denken dat er een markt ontstaat rond alleenwonenden, met eenpersoonsverpakkingen en restauranttafeltjes met één stoel, maar dat is niet zo.
"Ik ben onlangs in een restaurant geweigerd. Ik wilde uit eten gaan voor een concert. Er waren twee tafels vrij, maar ze wilden er geen aan mij geven. Dat is discriminerend”, vertelt schrijver Martijn Jas, die het boek Laat Mij Maar Alleen schreef over het singlebestaan.
Maar er is meer dat het single zijn lastig maakt. "Je moet echt alles zelf regelen als je single bent: je inkomen en ook de kleur van de gordijnen, er valt niks te overleggen.”
En je bent als single simpelweg veel duurder uit. Van de afvalbelasting tot de kleinverpakkingen in de supermarkt en de erfbelasting. "Stel dat ik mijn vermogen nalaat, dan gaat een heel groot deel naar de staat. Een partner of kinderen hoeven veel minder te betalen, vanwege de vrijstelling.”
Ook voor uitjes zijn alleenstaanden meer kwijt. Denk aan de NS-acties. "Die komen met acties voor weekenden weg, vaak voor twee personen. Terwijl veel singles graag alleen een weekendje weg gaan.”
Verder moeten singles in hun eentje betalen voor een tweepersoonskamer in een hotel. "Eenpersoonskamers zijn vaak ook achterafkamers, soms zelfs zonder ramen. Terwijl het een gat in de markt is: straks zijn nog meer Nederlanders single.”
Toch: ongelukkig zijn singles niet. Ze geven hun leven gemiddeld een 7,5, blijkt uit een enquête onder ruim 800 singles die Jas hield.