Whisky in overvloed: hoe de invoerheffingen van Donald Trump en de kostencrisis zorgen voor een overschot aan ongedronken Scotch

De wereldwijde vraag naar Schotse whisky is ingestort, mede door de invoerheffingen van president Donald Trump en de aanhoudende druk op de kosten van levensonderhoud. Distilleerderijen zitten met grote voorraden, moeten productie terugschroeven en zien banen op het platteland in gevaar komen.

In de eerste helft van 2025 daalde de wereldwijde whiskyverkoop met 2,5 procent, het derde jaar op rij van krimp na decennia van groei. In de VS zakte de verkoop van Scotch in de eerste negen maanden met 6 procent, waar er vijf jaar geleden nog sprake was van groei. Vooral dure single malts krijgen klappen, terwijl goedkopere blends zich beter houden omdat consumenten bezuinigen.

De Amerikaanse importheffing van 10 procent op Britse producten, waaronder whisky, blijft van kracht en een nultariefakkoord tussen het VK en de VS laat op zich wachten. Volgens de Scotch Whisky Association kost dit tarief de sector bijna 20 miljoen pond omzet per maand en meer dan duizend banen. Schotse politici klagen dat whisky in Londen onvoldoende prioriteit krijgt, ondanks het grote belang voor de Schotse export.

Producenten reageren met het terugschroeven of tijdelijk stilleggen van productie en met zware investeringen in extra opslagcapaciteit voor de onverkochte vaten. Dit drukt hard op de kasstromen van groepen als Diageo en Pernod Ricard, die honderden miljoenen aan vrije kasstroom missen door de hogere rijpings- en opslagkosten.

Toch blijft de sector op langere termijn redelijk optimistisch. Analisten verwachten dat de markt tegen 2030 weer groeit, vooral dankzij nieuwe afzetmarkten als India, al blijft de cruciale Amerikaanse markt onzeker zolang de tarieven van kracht zijn.

Schotse whisky wordt vooral van gemoute gerst gemaakt, minimaal drie jaar gerijpt in gebruikt eiken en smaakt vaak droger en rokeriger. Amerikaanse whiskey (zoals bourbon) gebruikt vooral maïs, rijpt in nieuwe verkoolde eiken vaten en is daardoor meestal zoeter en vanilleachtiger.

Nee. Het overschot knijpt vooral marges en treft investeringen en banen; in de winkel zie je eerder stagnatie of lichte stijging dan een merkbare prijsval, hooguit wat meer aanbiedingen of scherpere prijzen bij de grote, mainstream blends.