Wat we weten over de vader en zoon die 16 mensen doodschoten. "mama we gaan nu zwemmen"

Samenleving
maandag, 15 december 2025 om 6:22
bijgewerkt om maandag, 15 december 2025 om 6:35
psqjgquc_australia_625x300_15_December_25
De schok over de aanval op Bondi Beach wordt alleen maar groter nu duidelijk is wie er achter de schietpartij zaten: een vader en zijn zoon. Volgens de politie gaat het om een 50‑jarige wapenhandelaar uit de buitenwijk Bonnyrigg en zijn 24‑jarige zoon, die samen het vuur openden tijdens een chanoeka‑viering aan het strand van Sydney. De vader werd door agenten ter plekke doodgeschoten; de zoon ligt zwaargewond onder bewaking in het ziekenhuis.
Een Australische krant sprak de partner en moeder van de daders. Verena Akram vertelt na de daad aan de Australische krant “The Age” dat haar zoon en haar man in het weekend naar Jervis Bay zijn gereden – ongeveer 190 kilometer verwijderd van de plek waar ze later hun bloedbad hebben aangericht. Naveed zou zondagmorgen nog met haar hebben gesproken en gezegd: "Mama, ik ben net gaan zwemmen. Ik ben gaan duiken. We gaan nu eten en daarna (...) blijven we thuis, want het is erg warm." Dit waren allemaal ijskoude leugens.
Wat het verhaal extra wrang maakt, is dat de oudere man legaal vuurwapens bezat. De New South Wales‑politie meldt dat hij als erkend firearms dealer minstens zes geregistreerde wapens op zijn naam had staan. Juist dat detail zet de discussie over Australiës relatief strikte wapenwetten weer op scherp: hoe kon iemand met legale toegang tot een arsenaal uitgroeien tot dader van de dodelijkste schietpartij in het land in zo’n dertig jaar?
20251214141932_naveed-Akhram
Over het motief is nog weinig met zekerheid te zeggen, maar de autoriteiten hebben de aanval inmiddels aangemerkt als een terroristische aanslag die bewust de Joodse gemeenschap viseerde. De binnenlandse veiligheidsdienst ASIO bevestigt dat minstens één van de twee mannen al eerder in beeld was wegens mogelijke sympathieën voor een extremistische cel, zij het niet als directe dreiging. Terwijl speurders huizen en digitale sporen uitkammen, blijft één vraag knagen: hoe kon het radicaliseringsproces van deze vader en zoon zo lang onder de radar blijven?
loading

Loading