De grote gevaren van porno en masturbatie

Opinie
zondag, 04 december 2011 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Porno en masturbatie houden de mens af van de totale eenwording met Die Ene. Een van de vaste schrijvers op de opiniepagina van NRC is Thierry Baudet. Vrijdag 2 december kreeg hij vrijbaan om zijn gedachten te formuleren over seks. En dan vooral over de gevaren van porno, dildo's en zelfbevrediging. 1500 woorden lang. Een paar fragmenten uit een eigenaardig stuk.
Parallel aan de opkomst van de devices (dildo's) loopt de even onstuitbare opkomst van porno. Met enkele muisklikken kan iedereen een wereld oproepen die volkomen gehoorzaamt aan zijn of haar fantasie. Zonder schaamte leeft de pornoconsument zijn dromen uit en bevredigt zichzelf met indringende visuele ervaringen. Het aanbod is bepaald overweldigend, en de consumptie niet minder.
Moeten we al deze ontwikkelingen in de nog immer voortgaande seksuele ‘bevrijding’ nu toejuichen? Als je kijkt vanuit de vrijgezel, is er wellicht weinig op tegen. Dikke pret in bed met laptop en hulpmiddel – why not? Maar denk je vanuit een monogame relatie, dan is het minder positief. Wat dreigt is dat man en vrouw steeds minder genoodzaakt zijn met elkaar hun seksualiteit te beleven. Juist door samen moeite te doen, kom je immers ergens.
De prikkelingen van porno en hulpmiddelen bieden niet alleen bevrediging – ze devalueren onvermijdelijk de gewone realiteit. Door hun intensiteit dreigen ze de gebruiker afhankelijk, zo niet verslaafd te maken. Hoe nog genoegen te nemen met minder – hoe de optimale stimulatie van apparatuur en virtuele fantasiewereld te evenaren? (...)
De moderne mens is een beetje als een tovenaarsleerling. Hij roept de meest overweldigende krachten in het leven, maar is niet in staat die te beheersen of zelfs maar volledig te begrijpen. En daardoor onderwerpen die krachten hem uiteindelijk, brengen ze hem in slavernij. Betoverd door steeds heftiger prikkels dreigt de moderne mens het vermogen te verliezen om in onschuld lief te hebben, om in het lichaam van de ander – hoe oud en onvolmaakt misschien ook – de vervulling te zien van zichzelf, om in seks een uitdrukking te vinden van zowel het bestaande als het mogelijke, van zowel zijn lichamelijke verlangens als die van zijn ziel. Nergens meer geworteld of geborgen, vindt hij alleen nog in zijn narcistische dagdromen de volkomenheid van zijn bestaan.