Deze hersenhack maakt vervelende taken ineens leuk

Je brein wil maar één ding: dopamine. Dat beloningsstofje dat vrijkomt bij alles wat fijn voelt, van een goed gesprek tot scrollen door sociale media. En laten we eerlijk zijn: die dopamine krijg je zelden van een to-do-lijst. De truc van dopamine anchoring? Je koppelt een saaie taak aan een plezierige impuls, zodat je brein die twee op den duur niet meer los van elkaar kan zien.

Je zou het een moderne Pavlov-reactie kunnen noemen. Denk aan: stofzuigen met je favoriete muziek in je oren, studeren met een stukje chocola in de buurt, of joggen terwijl je een spannende true crime luistert. Na een tijdje denkt je brein: ‘Hé, deze taak hoort bij plezier. Laat ik maar gewoon beginnen.’

Ook sociaal kan dit werken. Wie ‘s ochtends met moeite uit bed komt om te sporten, merkt verschil als die met een vriend gaat lopen en er daarna iets mee gaat eten. Op termijn begint je lijf dat vroege opstaan zelfs in verband te brengen met gezelligheid.

Toch is het geen wondermiddel. Experts waarschuwen dat je niet afhankelijk moet worden van steeds grotere beloningen. Wie alleen leert werken mét cake, raakt gedemotiveerd zónder. En als elk klusje een feestje moet worden, loop je al snel tegen de grenzen van je agenda (en je bloedsuikerspiegel) aan.

Dopamine anchoring vraagt dus om slim plannen. Je brein wil geprikkeld worden. Dat is geen fout in het systeem, maar juist iets om mee samen te werken. Door verlangen en plezier bewust te koppelen aan wat ertoe doet, maak je niet alleen je takenlijst korter, maar ook je leven net iets leuker.

Bron: Huffington Post