Te veel vissen in de zee? Waarom dating-apps niet werken

Vroeger leerde je een leuke man of vrouw meestal kennen via je werk, je vriendengroep of bij de sportclub. Tegenwoordig heb je als je wil daten een eindeloze rij profielen tot je beschikking, allemaal binnen handbereik via een app. Klinkt handig. En tóch vinden veel mensen de liefde niet.

De reden: er is te veel keus. In de wetenschap is allang bekend dat te veel keuze ons niet gelukkiger maakt, maar juist onzeker, gestrest en soms zelfs ongelukkiger. En dat geldt zeker ook voor datingapps.

Want hoe meer profielen je langs ziet komen, hoe meer je het idee krijgt dat er altijd nog iemand beters kan zijn. Resultaat: je gaat meer swipen, maar met minder aandacht. Je voelt je minder tevreden over je keuzes. En je wordt sneller teleurgesteld als het niet klikt.

Bovendien is je brein helemaal niet gebouwd op al dat swipen. Evolutionair gezien hadden mensen maar een paar mogelijke partners in hun omgeving. Nu krijg je er honderden (soms duizenden) in je schoot geworpen. Geen wonder dat je hoofd er soms een beetje van op tilt slaat.

Het gevolg is dat je eerder in een afwijzende modus schiet: je wordt kritischer, zegt sneller ‘nee’, en ziet door de bomen het bos niet meer. En dat terwijl je op zoek was naar verbinding.

1. Wees kritisch op de app, niet op jezelf
Niet elke app past bij wat jij zoekt. Ben je op zoek naar een relatie, dan is het slim om een app te kiezen waar je dat ook kunt aangeven. Handig, want dan verspil je minder tijd aan mensen die eigenlijk iets heel anders zoeken.

2. Geef jezelf een limiet
Het is verleidelijk om urenlang te scrollen, want wie weet komt de perfecte match net ná dat volgende profiel. Maar je raakt sneller overprikkeld en gaat gedachteloos swipen. Zet eens een timer van 15 minuten. Zo houd je het leuk én overzichtelijk.

3. Gebruik je filters met mate (en realiteitszin)
Staat je locatie op een 100 km radius terwijl je bij 20 km al moppert op de NS? Dan swipe je misschien langs mensen die je toch nooit gaat ontmoeten. Zet je filters eens wat strakker, dan blijft er minder over, maar wat wél overblijft is meteen een stuk realistischer.

Bron: Psychology Today