Thérèse Boer proost nog elke dag met Jonnie: 'Hij geeft me kracht'

Het zijn zware tijden. Maar gaat het steeds beter, zegt Thérèse tegen het AD. Moet ook. Ze was in alle opzichten samen met Jonnie Boer. Ze waren getrouwd en bouwden samen een horeca-imperium op. In uit het niets stierf hij.

Maar ze moet ook door. Daarom is ze alweer langzaamaan begonnen in hun levenswerk, waar ze als gastvrouw en sommelier werkt. ,,Dat zou Jonnie ook willen. Hij zou niet willen dat ik thuis ga zitten kniezen."

,,Je mist hem gewoon iedere dag. Want naast geliefden en zakenpartners waren we ook maatjes."

Ze heeft besloten haar krachten bijeen te schrapen. En niet bij de treurende pakken neer te zitten. Liever de keuken. Daar staat een mooie foto van hem, bij de stoel waar hij altijd zat. Zijn ketting erbij. Een soort altaartje van wat er was. ,,Dan schenk ik mezelf een glas wijn in. En proost ik. Mét hem."

En praat je dan met Jonnie? ,,Ja, ik vertel hem wat ik heb gedaan. Waar ik tegenaan liep. Wat ik moeilijk vond." Of ze hem dan hoort? Een korte stilte. ,,Ja."

Natúúrlijk hoort ze hem. Na 35 jaar samen duwt zijn stem zich vanzelf tussen de stilte. "In al die jaren hebben we drie nachten niet samen geslapen." En iedere ochtend samen in de jacuzzi. "Dat vond hij heel ontspannend."

In de jacuzzi heeft Thérèse nog niet gezeten. Dat roept te veel emoties op. Dus vouwt ze maar de was. ,,En daarna snel weer naar de zaak."

Gewoon bezig blijven, noemt Thérèse dat, in het AD. Daarom heeft ze ook geen moment gedacht om te stoppen bij De Librije. "Omdat ik weet dat hij wil dat we dit voortzetten."

En stoppen heeft geen zin, omdat Thérèse nu meer dan ooit nodig is. "Ook om de kwaliteit op een hoog niveau te houden. Zijn filosofie te blijven uitdragen. Zijn gedachtes, zijn creaties. Ja, dat is ambitieus. Maar ik vind werken heel fijn."

Daarom weet ze zeker dat het haar gaat lukken. "Daar zorgt het hele team voor. En Jonnie gaat daar ons in steunen."