Een huis voor de halve prijs

In Frankrijk kunt u voor bijzonder scherpe prijzen aan een huis komen; door het te kopen à viager. Wie à viager koopt, betaalt veel minder dan de marktprijs en aan deze methode is slechts een piepklein nadeel verbonden: u kunt pas in uw nieuwe huis als de vorige eigenaar dood is. Tot die tijd blijft hij gewoon in het huis zitten waarvan u inmiddels de eigenaar bent. En betaalt u hem bovendien een bescheiden maandelijkse bijdrage. Het à viager kopen zit weer in de lift, want voor veel minder geld dan gebruikelijk mag iemand zich dan eigenaar van een woning noemen. Dus stel, een huis kost vijf ton, dan betaalt u drie ton aan de eigenaar/bewoner die tot zijn dood in het huis blijft zitten. Grote vraag is natuurlijk: hoe oud is die bewoner en hoe gezond is hij? Is hij zestig dan is de koopprijs laag, want de kans is immers groot dat de vitale zestiger nog lang blijft leven. Is hij tachtig dan betaalt u veel meer, want redelijkerwijs duurt het niet lang meer en is hij dood. Is hij tachtig en een man, dan is dat goed nieuws, want mannen worden gemiddeld niet veel ouder (hoge prijs). Is hij een zij, en is zij eveneens tachtig, dan gaat de verkoopprijs omlaag, want vrouwen van tachtig kunnen nog behoorlijk oud worden. Een Franse notaris vertelt hoe een stel op deze manier een huis wilde kopen van een oude vrouw van 72. Tot ze hoorden dat de moeder van deze vrouw 102 was geworden. Vliegensvlug trokken ze zich terug. Is de koop eenmaal gesloten, dan kan het lange wachten beginnen: wanneer komt in godsnaam het goede nieuws dat de vorige eigenaar is overleden? Dit is dikwijls een slopende affaire die hoge eisen stelt aan iemands zenuwen. Omdat à vager al een oud verschijnsel is, is menige roman spannend gemaakt met dit gegeven. Want wat zou iemand die een huis heeft gekocht het liefst doen met degene die zijn bezitting bezet houdt? Precies: vergiftiging, moord en doodslag.

Bron(nen): The Wall Street Journal