Deze asteroïde kan misschien de maan raken en dat kan een probleem zijn voor duizenden satellieten

Asteroïde 2024 YR4 zal op 22 december 2032 de aarde gelukkig missen, maar heeft een kleine kans om in plaats daarvan de maan te raken. Onderzoekers van de University of Western Ontario slaan alarm: zo'n maancrash kan ernstige gevolgen hebben voor de duizenden satellieten die rond de aarde cirkelen.

Als de asteroïde inslaat, ontstaat er een explosie van 6,5 megaton TNT. dat is vergelijkbaar met een grote waterstofbom. De klap zou een krater van ongeveer een kilometer doorsnee uit het maanoppervlak graven. Maar het echte probleem begint daarna.

De impact zou miljarden brokstukken de ruimte in slingeren. De onderzoekers schatten dat zo'n 100 miljoen kilogram maanmateriaal hard genoeg weggeschoten wordt om aan de zwaartekracht van de maan te ontsnappen.

En hier wordt het pas echt interessant: afhankelijk van waar precies de asteroïde inslaat, kan maar liefst 10 procent van deze maanstenen richting aarde vliegen. Raakt de asteroïde de achterkant van de maan, dan komt er weinig onze kant op. Maar raakt hij de voorkant, dan krijgen we binnen dagen een regen van maanbrokstukken.

De brokstukken zouden variëren van stofdeeltjes tot stenen van enkele centimeters groot. En ze reizen snel: binnen 3 tot 5 dagen na de crash kunnen de eerste stukken al bij de aarde aankomen. En dat zou slecht nieuws zijn voor satellieten. Satellieten zouden in enkele dagen tijd net zoveel schade kunnen oplopen als normaal in jaren tijd, waarschuwt het onderzoeksteam.

Voor mensen op aarde zou het evenement vooral spectaculair zijn. De maanstenen die onze dampkring binnendringen, zouden zorgen voor een meteorenzegen die dagenlang kan aanhouden. Door hun relatief lage snelheid zullen deze meteoren minder fel oplichten dan gewoonlijk, maar het aantal zou veel hoger liggen dan bij normale meteorenzwermen.

Gelukkig is de kans op een maancrash slechts 4 procent, en pas in 2028 kunnen astronomen de baan van de asteroïde precies genoeg bepalen om zekerheid te krijgen. En dan moet die ook nog eens op de foute plaats inslaan. De kans dat satellieten dus effectief geraakt worden, blijft zeer klein.

Bron: arXiv