Dit staat volgens therapeuten het geluk van oudste dochters in de weg

Ze zorgen voor hun broertjes en zusjes, regelen familie-uitjes, onthouden verjaardagen en lossen problemen op voor iedereen, zonder dat iemand het vraagt. Het lijkt soms alsof oudste dochters geboren worden met een to-dolijst in hun hand. En dat is niet zomaar een gevoel: er zit daadwerkelijk psychologie achter.

Volgens therapeuten is er zoiets als het oudste-dochter-syndroom. Oudste dochters voelen zich vaak extreem verantwoordelijk, niet alleen voor zichzelf, maar ook voor hun familie en zelfs collega’s. Dat komt deels doordat ze al jong een soort ouderrol krijgen toebedeeld, vooral in gezinnen met meerdere kinderen. Ze leren om te zorgen in plaats van te spelen. De zin “Jij bent degene over wie ik me nooit zorgen hoef te maken” klinkt lief, maar kan als een stille druk op hun schouders rusten.

Een studie wijst zelfs uit dat oudste dochters sneller volwassen worden, mede door de stress die hun moeder tijdens de zwangerschap ervoer. Combineer dat met maatschappelijke verwachtingen dat meisjes zorgzamer en emotioneler beschikbaar moeten zijn en je krijgt een kind dat eerder een kleine volwassene lijkt.

Deze overdosis verantwoordelijkheid kan leiden tot perfectionisme, uitputting en een constante innerlijke criticus. En dat gevoel van ‘altijd moeten’ verdwijnt niet vanzelf als ze volwassen worden, het wordt vaak alleen maar zwaarder.

De eerste stap is bewustwording, zeggen experts. Door te herkennen welke patronen al van jongs af aan bestaan, kunnen oudste dochters kritisch kijken naar wat ze nog wíllen dragen en wat ze mogen loslaten. Misschien wil je best nog het verjaardagsdiner van je moeder organiseren, maar dan mag je broer dit jaar wel meebetalen.

Grenzen stellen en mild zijn voor jezelf zijn essentieel. Gun jezelf rust, gun jezelf fouten. En vraag je eens af: wat had het kleine meisje in mij willen doen, maar mocht niet? Misschien is het tijd om alsnog dat zwembad in te duiken of een dag niets te hoeven.

Bron: HuffPost