Veel vrouwen krijgen ermee te maken, maar weinigen weten wat het is: vleesbomen. Tot wel 70 procent van de vrouwen ontwikkelt ze in haar leven. Toch wordt de aandoening vaak laat ontdekt en zelfs nog later behandeld. Gynaecologen luiden nu de noodklok: er is dringend meer kennis en onderzoek nodig.
“Behandelingen worden nu vaak te laat gestart waardoor blijvende schade kan zijn ontstaan”, zegt gynaecoloog Marleen de Lange van Amsterdam UMC. Ze doet al jaren onderzoek naar vleesbomen, ook wel myomen genoemd.
Pas klachten bij 7 centimeter
Patricia, begin veertig, hoorde pas van het bestaan van vleesbomen toen ze er al eentje van zeven centimeter in haar buik had. “Mijn menstruaties werden steeds heftiger”, vertelt ze aan RTL Nieuws. Eerst dacht ze nog dat het met haar coronavaccin te maken had, totdat ze een bobbel voelde. In het ziekenhuis bleek het om een vleesboom te gaan.
Een vleesboom is een goedaardige zwelling in de baarmoederwand, gevoed door vrouwelijke hormonen. Ze kunnen zorgen voor heftig bloedverlies, pijn, een opgeblazen buikgevoel, bloedarmoede en zelfs vruchtbaarheidsproblemen. Ook psychisch kunnen vrouwen zwaar lijden. “Het is geen onderwerp dat je met anderen bespreekt”, zegt Patricia. “Een vleesboom klinkt vies.”
Vrouwen van kleur vaker getroffen
Tijdens haar zoektocht naar informatie ontdekte Patricia iets opvallends: vrouwen van kleur hebben vaker en eerder last van vleesbomen. “Ik ben een vrouw van kleur”, zegt ze. “Na mijn diagnose heb ik met vriendinnen gesproken. Veel meer vrouwen bleken ermee rond te lopen.” Bij zwarte vrouwen ligt het percentage op 70 procent, tegenover 40 procent bij witte vrouwen, en groeien vleesbomen bovendien sneller.
Waarom dat zo is, weten artsen nog niet precies. Genetische aanleg, vitamine D-tekort en hormoonniveaus lijken een rol te spelen.
Snel aan de bel trekken
Veel vrouwen herkennen de signalen niet, zegt De Lange: “Hevig menstrueren wordt vaak als normaal gezien, maar dat is het niet.” Ze raadt vrouwen aan om bij klachten meteen naar de huisarts te gaan: “De diagnose is heel makkelijk: met een echo of MRI-scan zie je het meteen.”
Voor Patricia kwam de diagnose laat. “Als je het eerder weet, kun je eerder aan de pil of aan een behandeling beginnen.” Ze pleit voor meer openheid: “Er is geen echte oplossing. Als dit een mannenprobleem was geweest, was dat denk ik anders geweest.”