The Economist: Waarom het heel dom is om nu geen geld te besteden aan Oekraine

Veel politici zijn kortzichtig, vooral populistische politici. Zij vragen vooral: wat levert het mensen op in de portemonnee? Zo praten ze over steun aan Oekraïne, zowel militair als financieel. Vaak doen ze alsof deze steun alleen maar een nutteloze vorm van liefdadigheid is, zonder waarde voor onszelf.

The Economist legt uit hoe ontzettend stom dat is. Juist voor 'rust in de portemonnee op lange termijn. Het kost eerst honderden miljoenen, maar gaat op den duur heel veel opleveren

Door de Amerikaanse aarzeling moeten de andere NAVO-landen de komende jaren zorgen dat Oekraïne wint en niet failliet gaat. En er is haast om dat op te lossen, meent The Economist. Tenzij er iets verandert, zal het land eind februari zonder geld zitten.

Het met schulden overladen, verdeelde Europa moet het geld vinden om Oekraïne in de strijd te houden. Dat is niet erg,  het is juist een historische kans om de machtsverhoudingen tussen Europa en Rusland te verschuiven door de financiële kwetsbaarheid van het Kremlin bloot te leggen en Vladimir Poetins afwegingen over oorlog en vrede te veranderen. Het is ook een kans om Europa's inspanningen om militaire en financiële onafhankelijkheid van Amerika te bereiken te versnellen. De rekening voor Oekraïne is hoger dan de meeste Europeanen beseffen, maar het is ook een koopje.

Na bijna vier jaar oorlog zijn de kosten van de strijd enorm. Tegen het einde van 2025 zullen de militaire inspanningen van Oekraïne, gedefinieerd als zijn defensiebudget plus buitenlandse wapenleveranties en militaire subsidies, in totaal ongeveer 360 miljard dollar hebben gekost.

Dit jaar zullen de oorlogsinspanningen 100-110 miljard dollar, het hoogste bedrag tot nu toe, wat overeenkomt met ongeveer de helft van het bbp van Oekraïne.

Op 23 oktober slaagden de leiders er niet in overeenstemming te bereiken over een lening aan Oekraïne die zou worden gedekt door 163 miljard dollar aan bevroren Russische activa die worden aangehouden in het belangrijkste clearinghuis van de EU. Bezwaren van België, waar het clearinghuis is gevestigd, dreigen het plan te doen mislukken. Noordelijke landen

De vrees dat het akkoord gaan met meer EU-fondsenwerving door de uitgifte van gemeenschappelijke obligaties de begrotingsdiscipline in de hele monetaire unie zou kunnen ondermijnen. Frankrijk vreest dat nieuwe Europese middelen zullen worden besteed aan te dure Amerikaanse wapens om Trump tevreden te stellen. Iedereen maakt zich zorgen dat een blanco cheque de corruptie in Oekraïne zou kunnen verergeren.

Deze zorgen zijn redelijk, maar ze vallen in het niet bij twee voordelen die binnen het bereik van Europa liggen. De eerste is een financiële toezegging die het Kremlin kan ontmaskeren en versterken.

Rusland heeft 200.000 tot 500.000 militairen verloren, twee keer zoveel als Oekraïne. Het land draagt ook een zware financiële last. De aangegeven defensie-uitgaven zullen in 2025 160 miljard dollar bedragen, en staatsbanken hebben ook een enorme reeks leningen buiten de begroting om verstrekt om het militair-industrieel complex te ondersteunen. Nog eens vijf jaar van deze situatie zou waarschijnlijk een economische en bancaire crisis in Rusland veroorzaken. Als Europa Rusland kan laten zien dat het de oorlog minstens zo lang zal financieren, zal Poetin in het nauw worden gedreven.

De tweede prijs voor Europa zou zijn dat het militair minder afhankelijk wordt van Amerika, wat noodzakelijk is gezien de wankele toewijding van Trump aan de NAVO. Elke langetermijnoplossing voor de financiering van Oekraïne zou Europa helpen de financiële en industriële spierkracht op te bouwen die het nodig heeft om zichzelf te verdedigen.

Het alternatief zou zijn dat Oekraïne de oorlog verliest en een verbitterde, half mislukte staat wordt, waarvan het leger en de defensie-industrie door Poetin kunnen worden uitgebuit als onderdeel van een nieuwe, hernieuwde Russische dreiging.  Op korte termijn zou Europa geen scrupules moeten hebben om de Amerikaanse wapens te kopen die Oekraïne nodig heeft, waaronder luchtverdedigingssystemen. Latere uitgaven zouden ten goede moeten komen aan Europese defensiebedrijven die hun eigen systemen ontwikkelen, evenals aan Oekraïne's eigen geavanceerde defensietechnologie-industrieE, vindt The Economist

Europa moet moed vatten en zijn eigen kracht erkennen. Ons militaire budget is al vier keer zo groot als dat van Rusland; onze economie is tien keer zo groot. Europa moet een financiële strijd met het Kremlin niet uit de weg gaan, maar deze juist omarmen – en de oorlog winnen. ■