Poetin scoort met deal perfect eigen doelpunt

Poetin dreigt met zijn eigen “vredesdeal” precies datgene uit te lokken waar hij het meest bang voor is: NAVO‑soldaten aan de Russische grens.

Rusland voert inmiddels al bijna vier jaar oorlog tegen Oekraïne, officieel om onder meer te verhinderen dat NAVO‑troepen via Oekraïne naar de Russische grens oprukken. Nu dwingen de Verenigde Staten Kiev richting een akkoord: geen nieuwe wapenleveringen meer, tenzij Oekraïne instemt met een deal waarbij het zich terugtrekt uit de Donbas en een staakt‑het‑vuren accepteert. Op papier lijkt dat een succes voor het Kremlin, maar in de praktijk kan het uitdraaien op een strategische ramp voor Poetin.Ukraine-Krieg_

Maandagavond stemden president Volodymyr Zelensky, Europese leiders onder aanvoering van de Duitse bondskanselier Friedrich Merz en topvertegenwoordigers van de VS in met “robuuste veiligheidsgaranties” voor Oekraïne. De prijs is hoog: Oekraïne moet grondgebied opgeven, maar krijgt iets terug wat Moskou altijd heeft willen vermijden – een structurele, westerse veiligheidspresentie in het land.

De kern van de afspraak is de oprichting van een door Europa geleide “multinationale troepenmacht voor Oekraïne”, met bijdragen van “bereidwillige landen” en politieke rugdekking van de VS. Die troepenmacht moet de Oekraïense strijdkrachten helpen herstellen, het luchtruim beveiligen en de zee‑routes beschermen – inclusief operaties op Oekraïens grondgebied. Zolang het staakt‑het‑vuren of een vredesverdrag standhoudt, zijn NAVO‑militairen dus de facto aanwezig in een land dat grenst aan Rusland.

Daarbovenop zouden NAVO‑vliegtuigen het Oekraïense luchtruim gaan bewaken, zoals ze dat eerder deden boven bijvoorbeeld de Baltische staten. Of Rusland zich wel of niet aan de afspraken houdt, verandert niets aan dat principe: als Kiev tekent, wordt Oekraïne een soort vooruitgeschoven buffer die onder permanente westerse bescherming staat.

Juist dat scenario – NAVO‑soldaten en ‑vliegtuigen direct aan de Russische grens – gebruikte Poetin vanaf het begin als argument om de invasie te rechtvaardigen. Nu dreigt hij, door zijn eigen agressie, die nachtmerrie zelf waar te maken: accepteert Oekraïne de deal, dan volgt de officiële inzet van westerse militairen in Oekraïne. In plaats van minder NAVO aan zijn grens krijgt Poetin er meer, formeler en langduriger NAVO‑aanwezigheid voor terug.

Deskundigen achten het daarom niet waarschijnlijk dat Moskou deze door hemzelf aangezwengelde “vredesprocedure” echt tot het einde durft door te trekken. Om westerse troepen uit Oekraïne weg te houden, rest Poetin in de praktijk maar één optie: blijven vechten en géén bindend akkoord met de VS sluiten. Paradoxaal genoeg is permanente oorlog dan de enige manier voor het Kremlin om de westerse veiligheidsgaranties – en de NAVO‑soldaten – op afstand te houden.