Aan deze 5 dingen herken je een tekst die door AI is geschreven

Van nieuwsartikelen tot berichten op sociale media, AI-gegenereerde teksten duiken overal op. Maar hoe herken je of een tekst door een mens of door een machine is geschreven? We zetten vijf opvallende kenmerken op een rij.

AI-modellen zijn getraind op miljoenen voorbeelden van correct geschreven teksten. Het resultaat zijn teksten die grammaticaal bijna foutloos zijn, maar soms te gepolijst overkomen. Menselijke schrijvers maken af en toe een tikfout, gebruiken informele taal of laten hun persoonlijkheid doorschemeren in hun schrijfstijl. AI-teksten daarentegen hebben vaak een steriele perfectie die verdacht uniform aanvoelt.

Let op zinnen die allemaal ongeveer even lang zijn, paragrafen die keurig gebalanceerd zijn en een schrijfstijl die nergens een persoonlijke noot laat horen. Echte menselijke teksten hebben meer variatie in ritme en toon.

AI heeft de neiging om bepaalde zinsconstructies te herhalen. Zinnen die beginnen met "Het is belangrijk om te vermelden dat..." of "Niet alleen...maar ook..." komen opvallend vaak voor in AI-teksten. Ook zul je merken dat AI vaak dezelfde woorden gebruikt om concepten te beschrijven.

Deze herhalingen ontstaan omdat AI-modellen werken met statistische patronen. Ze kiezen de meest waarschijnlijke woorden en zinstructuren op basis van hun training, wat tot voorspelbare formuleringen leidt.

Menselijke schrijvers delen vaak persoonlijke anekdotes, eigen ervaringen of emotionele reacties. AI kan wel over emoties schrijven, maar mist de authentieke persoonlijke touch. AI-teksten bevatten zelden verhalen als "Vorige week overkwam mij..." of "Ik herinner me nog toen..."

Bovendien hebben AI-teksten vaak een neutrale, informatieve toon. Ze vermijden controversiële standpunten en blijven bij algemeen geaccepteerde feiten. Menselijke schrijvers durven vaker een persoonlijke mening te uiten of een onconventionele invalshoek te kiezen.

AI gebruikt vaak voorbeelden die algemeen bekend zijn en weinig specifiek. Denk aan "grote technologiebedrijven zoals Google en Apple" of "populaire socialemediaplatforms". Menselijke schrijvers kiezen vaak voor meer specifieke, actuele of persoonlijke voorbeelden.

Ook valt op dat AI-teksten soms diepgang missen. Ze raken wel alle relevante punten aan, maar dringen zelden door tot verrassende inzichten of onverwachte verbanden. Het lijkt alsof de tekst checkt of alle belangrijke aspecten zijn behandeld, zonder echt de diepte in te gaan.

Paradoxaal genoeg kunnen AI-teksten tegelijkertijd heel knap en verrassend onhandig zijn. Ze kunnen complexe wetenschappelijke concepten uitleggen, maar struikelen over simpele praktische zaken. Soms leggen ze verbanden die logisch klinken maar bij nader inzien niet helemaal kloppen.

Ook is er een datum waarna AI geen nieuwe informatie meer heeft. Teksten die opvallend weinig refereren aan zeer recente gebeurtenissen, terwijl ze wel uitgebreid ingaan op oudere informatie, kunnen een aanwijzing zijn.

Het herkennen van AI-gegenereerde content wordt steeds belangrijker. Lezers hebben het recht om te weten of ze een menselijke stem horen of een algoritmische weergave van patronen uit trainingsdata.

Tegelijkertijd wordt AI steeds beter in het nabootsen van menselijke schrijfstijlen. De komende jaren zullen deze herkenningspunten waarschijnlijk minder betrouwbaar worden. Des te belangrijker om nu al bewust te worden van deze verschillen.