Luisteren techbedrijven écht met je mee via de telefoon? Dit is waarom je reclame krijgt voor dingen die je alleen besproken hebt

Je zit met een vriend op het terras en zegt dat je misschien weer wilt gaan tennissen. Een uur later: hoppa, een advertentie voor een tennisracket op Instagram. Voor veel mensen is het bewijs hiermee geleverd dat Big Tech met je meeluistert. Maar het zit toch net iets anders.

Het idee dat Mark Zuckerberg stiekem je microfoon openzet, klopt niet. Techbedrijven als Meta, Google en Amazon luisteren je gesprekken niet af om advertenties te verkopen. Dat weten we vrij zeker, en wel hierom.

Als je telefoon continu audio zou opnemen en versturen, zou je dataverbruik exploderen. Beveiligingsexperts houden dit scherp in de gaten en zien geen enorme audiostreams richting servers. Ook je batterij zou het niet lang volhouden: constant opnemen, analyseren en uploaden is funest voor de accuduur.

En dan is er nog de software zelf. Apps als Facebook en Instagram worden dagelijks door duizenden beveiligingsonderzoekers doorgelicht. Een verborgen afluisterfunctie zou allang zijn ontdekt. Maar waarom krijg je dan tóch die verdomde tennisreclame?

Advertentieplatforms bouwen extreem gedetailleerde digitale profielen. Leeftijd, woonplaats, koopgedrag, interesses en zelfs politieke voorkeur worden meegenomen. De algoritmes zijn ijzersterk in voorspellen.

Misschien blijkt uit data dat mannen van jouw leeftijd in jouw buurt, die recent sportschoenen kochten, vaak kort daarna beginnen met tennissen. Jij past precies in dat patroon. Dat jij er net over praatte, voelt als toveren, maar is eigenlijk een statistisch trucje.

Vaak draait het om de locatiegegevens. Jij praat met je vriend over tennis omdat hij er net mee bezig is. Zijn telefoon weet dat hij rackets heeft gezocht. Jullie telefoons zien via GPS dat jullie lang bij elkaar waren.

Het algoritme redeneert: jij bent veel bij iemand die met tennis bezig is, dus jij krijgt ook tennisreclames. Niet omdat je het zei, maar omdat je ernaast stond.

Dan is er nog het Baader-Meinhof-fenomeen. Je praat dagelijks over honderd dingen, maar onthoudt alleen die ene advertentie die toevallig klopt. Je blijft met die ene hit in je hoofd zitten, de 99 missers vergeet je.

Conclusie: je telefoon luistert niet mee. Maar hij weet wél verdacht goed waar je mee bezig bent.

Bron: Panorama