De nieuwe trend is Fibermaxxing. Wat is het en slaat het ergens op?

In Nederland zitten we nog in de (onzinnige) proteine-trend. Allemaal bedrijven lokken ons met de claim dat in hun drankje/ijskoffie/voedsel/supplement proteïne zit. Ook wel bekend onder de naam 'eiwit'. Kost veel, dient nergens voor.

Als je TikTok de laatste tijd opent of Amerikaanse voedingsblogs volgt, zie je een opmerkelijke trend: fibermaxxing, schrijft het interessante voedselblog Foodlog

Maar wat is dit nu precies en is het werkelijk de moeite waard om je hier in Nederland door te laten inspireren?

Fibermaxxing draait simpel gezegd om het opvoeren van je dagelijkse vezelinname tot minstens 30 à 40 gram per dag. Op sociale media delen influencers dagmenu’s, tips voor vezelrijke snacks en recepten waarin groente, peulvruchten en volkorenproducten de hoofdrol spelen. In tegenstelling tot veel andere dieettrends richt fibermaxxing zich niet op schrappen, maar juist op toevoegen en vervangen: meer groenten, fruit, peulvruchten, noten, zaden en volkoren.

Dat vezels de spotlights krijgen, is geen toeval. De cijfers rond darmkanker, vooral onder jongvolwassenen, zijn zorgwekkend en trokken het afgelopen jaar veel aandacht. Tegelijk groeit het besef dat een gezond microbioom – de bacteriesamenstelling in je darm – cruciaal is voor je algehele gezondheid. Vezels zijn dé voeding voor deze nuttige bacteriën.

In Nederland eten mannen gemiddeld 23 gram vezels per dag, vrouwen slechts 18 gram. Flink onder de aanbevolen hoeveelheid dus. Fibermaxxing drukt je met de neus op de feiten: we moeten collectief meer vezels eten. De trend maakt het bovendien praktisch, tastbaar en zelfs een beetje hip.

Voor een keer is de hype wetenschappelijk onderbouwd. Vezels verlagen de bloedsuikerspiegel, verbeteren cholesterolwaarden, bevorderen de stoelgang én vergroten het verzadigingsgevoel. Uit grote studies blijkt zelfs een lager risico op sterfte aan hart- en vaatziekten en bepaalde vormen van kanker bij mensen die veel vezels eten.

Toch is niet alles ‘maxxing’ beter. Een te snelle of extreme stijging van je vezelinname kan klachten als winderigheid, krampen en verstopping geven. Bovendien kan een structureel overschot (meer dan 50 gram per dag) de opname van mineralen zoals ijzer en calcium verstoren. Zoals altijd: balans is key.

Niet alleen consumenten zijn enthousiast; ook de voedingsindustrie ruikt kansen. In Amerika winnen vezelrijke frisdranken terrein, waarbij vaak geïsoleerde vezels als inuline worden toegevoegd. Die zijn minder effectief dan de vezels uit onbewerkte voeding. In Nederland zullen claims als ‘bron van vezels’ (minimaal 3g per 100g) en ‘rijk aan vezels’ (minimaal 6g per 100g) waarschijnlijk vaker op verpakkingen verschijnen. Toch blijft de boodschap: onbewerkte producten als groente, fruit en volkoren leveren méér dan alleen vezels; ze bevatten ook ons broodnodige pakket aan vitamines, mineralen en bioactieve stoffen.