Een satelliet die al 60 jaar zonder teken van leven in de ruimte rondzweeft, heeft astronomen verrast met een mysterieuze uitbarsting van radiostraling. De puls was voor een fractie van een seconde helderder dan alle andere objecten aan de hemel. NASA's Relay 2-satelliet werd in 1964 gelanceerd. Al in 1965 stopte NASA ermee en in 1967 hielden alle elektronische onderdelen het definitief voor bekeken. Sindsdien draait ‘ie zonder functionerende elektronica doelloos om onze planeet.
Toen astronoom Clancy James op 13 juni vorig jaar een krachtige radiopuls detecteerde vanaf de locatie van de satelliet, was hij dan ook compleet verbijsterd. James en zijn team waren eigenlijk op zoek naar zogeheten 'fast radio bursts' (FRB’s). Dat zijn radiopulsen uit andere sterrenstelsels waar we eigenlijk nog niet heel veel van weten.
Als zo’n FRB dichtbij is, kunnen we het makkelijk bestuderen, dus de wetenschappers werden heel enthousiast. Maar al snel bleek dat geen enkele verre bron zo fel kon zijn én tegelijkertijd zo dichtbij. Met precisieberekeningen wisten de wetenschappers de afstand te traceren naar de omloopbaan van Relay 2.
Hoe kan dat?
Hoe kan een dode satelliet plotseling zo'n signaal uitzenden? De onderzoekers denken aan twee mogelijkheden: een elektrostatische ontlading (een soort vonk door opgebouwde elektrische spanning) of een kleine meteoriet die de satelliet raakte. Beide scenario’s zouden vrijwel identieke radiosignaturen opleveren, waardoor het moeilijk is om achteraf te achterhalen welk mechanisme van toepassing was.