Zone 30 maakt een wereld van verschil voor fietsers (en amper voor automobilisten)

De studie keek naar het effect van lagere snelheidslimieten op zogenaamde verkeersstress voor fietsers. Daarvoor gebruikten de wetenschappers een systeem dat wegen indeelt in vier categorieën. De wegen in categorie 1 zijn de minst stressvolle wegen, zoals rustige woonstraten of gescheiden fietspaden. Die in categorie 4 zijn de meest stressvolle wegen, zoals drukke doorgangswegen zonder fietsvoorzieningen.

De onderzoekers bekeken alle wegen in Melbourne en simuleerden vervolgens duizenden ritten onder verschillende scenario's. In het basisscenario, met een snelheidslimiet van 50 kilometer per uur op woonstraten, verliep slechts 28 procent van de fietsroutes over de minst stressvolle wegen. Bij een limiet van 30 kilometer per uur steeg dit naar maar liefst 63 procent. Het effect is vooral zichtbaar bij korte ritten tot twee kilometer.

De grote vraag was natuurlijk: wat betekent dit voor automobilisten? Daarom simuleerden de onderzoekers ook het effect op autoreistijden met een computermodel dat snelheidslimieten, files en verkeersstromen meeneemt. Voor alle autoritten samen was het verschil verwaarloosbaar. Zelfs voor ritten die voor meer dan de helft over woonstraten gaan, nam de gemiddelde reistijd met slechts één minuut toe.

De studie toont ook aan dat lagere snelheidslimieten fietsers daadwerkelijk aantrekken. Uit hun modellen blijkt dat mensen veel minder geneigd zijn te fietsen als hun route over stressvolle wegen loopt. Door straten veiliger te maken, wordt fietsen voor meer mensen dus een aantrekkelijke optie.

Bron: Journal of Cycling and Micromobility Research